Δευτέρα, Ιουλίου 30, 2007

Διακοπές!!!!


Ο εγκέφαλος της sofi-k τα χει παίξει!!!
Είχε τόσα πολλά να επεξεργαστεί τον τελευταίο καιρό, προκλήσεις, χαρές, στεναχώριες, που επισήμως πια, δηλώνει ότι τα έφτυσε!
Η sofi-k δεν πάει ακόμα διακοπές, ο εγκέφαλος της όμως το έχει κάνει ήδη και μάλιστα χωρίς να ρωτήσει κανέναν! Ούτε εγώ πια δεν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί του...
Χάλια η κατάσταση, χάλια...


Ελπίζω να σας λείψει λίγο.
Τόσο δα.
Τόσο τόσο δα, όχι περισσότερο!
Σας στέλνει όλη την αγάπη του (ο εγκέφαλος, επαναλαμβάνω-μα καλά δεν προσέχετε όταν μιλάω;) και ελπίζει να σας ξαναβρεί όλους εδώ όταν αποφασίσει να ξαναγυρίσει!
Α! Κι αν δείτε την sofi-k να τριγυρνάει σαν χαμένο κορμί, δείξτε λίγη επιείκεια!
 
posted by cindaki at 9:56 μ.μ., | 24 comments
Τρίτη, Ιουλίου 24, 2007

And where are you now?...

...
It's over and done
but the heartache lives on inside
And who's the one you're clinging to
instead of me tonight?
And where are you now, now that I need you?
Tears on my pillow wherever you go
I'll cry me a river that leads to your ocean
You never see me fall apart
In the words of a broken heart
It's just emotion that's taken me over
Caught up in sorrow, lost in my soul

...
Nobody left in this world
to hold me tight
Nobody left in this world to kiss goodnight
Goodnight, goodnight
 
posted by cindaki at 9:37 μ.μ., | 10 comments
Παρασκευή, Ιουλίου 20, 2007

Sometimes...

...when I look deep in your eyes
I swear I can see your soul...

Παρασκευή σήμερα!
Και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό...
ξαναχαμογελάω!

Σας ευχαριστώ όλους που ήσασταν δίπλα μου και με στηρίξατε με τα λόγια σας!

Καλό σαββατοκύριακο σε όλους!!!
 
posted by cindaki at 12:06 π.μ., | 24 comments
Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007

Καθόταν...

...στο παγκάκι και κοίταζε το γέρο στο πεζοδρόμιο που παρακαλούσε για λίγα λεπτά. "Πως να νιώθει άραγε;" σκέφτηκε. "Πως να ένιωσε την πρώτη φορά που ζητιάνεψε;" . "Πως νιώθεις όταν εκθέτεις έτσι τον εαυτό σου;". Ένα αεράκι και η μυρωδιά της θάλασσας που ερχόταν από το λιμάνι προσπάθησαν να διώξουν τις σκέψεις του αλλά μάλλον δεν το κατάφεραν.

Έβγαλε ένα τσιγάρο, το τελευταίο του πακέτου.
Το απόλαυσε, σαν να ήταν το τελευταίο της ζωής του.

Όταν το τελείωσε, το είχε ήδη πάρει απόφαση: θα δοκίμαζε να ζητιανέψει. Το είχε υποσχεθεί στον εαυτό του άλλωστε, όταν πρωτοήρθε φοιτητής στη Θεσσαλονίκη. Θα γινόταν εμπειριών συλλέκτης. Να ζήσει όσα περισσότερα μπορεί. Στην αρχή ήταν δύσκολο. Οι περισσότεροι που περνούσαν ήταν νέοι, θα μπορούσε να ήταν συμφοιτητές του. Πλησίασε ένα ζευγάρι. Τους είπε πως δεν είχε λεφτά να αγοράσει εισιτήριο, για να γυρίσει σπίτι. Τον κοίταξαν για λίγα δευτερόλεπτα.
"Είναι ναρκομανής;"
"Βαριέται να δουλέψει;" φαντάστηκε πως θα ήταν μερικές από τις σκέψεις τους.
"Είμαι φοιτητής" είπε.

Λες και είπε την μαγική λέξη. Του δώσανε 50 λεπτά. Σκέφτηκε πως ήταν εύκολο, κι όμως κάτι τον βάραινε. Το δοκίμασε 2-3 φορες ακόμα. Όλοι του δίνανε από κάτι.
Πήγε στο περίπτερο, αγόρασε ένα πακέτο τσιγάρα με τα λεφτά που μάζεψε και πήγε σπίτι περπατώντας, σκεφτικός...
 
posted by cindaki at 7:26 μ.μ., | 28 comments
Δευτέρα, Ιουλίου 09, 2007

Ουφ...

...δεν μπορώ
άλλη μαυρίλα.
Ας χαμογελάσουμε λίγο, ε;
 
posted by cindaki at 9:44 π.μ., | 33 comments
Τετάρτη, Ιουλίου 04, 2007

Πόση δύναμη...

... να αντλήσει κανείς, όταν όλα του πηγαίνουν στραβά;;; Λες, θα κάνω υπομονή. Κάτι θα φτιάξει. Δεν μπορεί, κάποια μέρα θα ξυπνήσω και κάτι καλό θα μου συμβεί. Κι όμως δεν συμβαίνει. Αλλά συνεχίζεις να κάνεις υπομονή. Και δεν παραιτείσαι. Συνεχίζεις να ψάχνεις. Και ο καιρός περνάει. Τα χρόνια περνάνε. Αλλά τίποτα δεν φαίνεται να πηγαίνει προς το καλύτερο. Ούτε ένα σημάδι, πως κάτι πρόκειται να καλυτερέψει. Πόση αντοχή μπορεί να έχεις;;; Κουράζεσαι.
Κι ενώ ήξερες πως το επόμενο πρωί θα τα βλέπεις όλα πιο αισιόδοξα και θα έχεις δύναμη να αρχίσεις από την αρχή, σιγά σιγά το χάνεις κι αυτό. Και η αισιοδοξία, αρχίζει κι αυτή να χάνεται…


Επειδή χάνω την υπομονή μου, καμιά συμβουλή;;;
 
posted by cindaki at 8:12 μ.μ., | 37 comments
Κυριακή, Ιουλίου 01, 2007

Ραντεβού στα τυφλά!

Τι ήθελα και την άκουσα; Τώρα δεν μπορώ να κάνω πίσω. Τέλος πάντων, μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει. Δεν ξεκινήσαμε καλά όμως! Με έστησε 10 ολόκληρα λεπτά!

Ωχ, άργησα λίγο. Δε βαριέσαι, οι γυναίκες πάντα αργούν! Σίγουρα θα αργήσει κάνα μισάωρο και θα περιμένω σαν μαλάκας.

Αν δεν εμφανιστεί σε 2 λεπτά την κάνω.

Αυτή πρέπει να είναι.

Αυτός πρέπει να είναι.

Χμμμ… Ελπίζω να περάσει ανώδυνα η βραδιά…

Κούκλα μου, κοίτα με τι κελεπούρι βγαίνεις!

Μα πρέπει να κοιτάει σαν λιγούρης τη σερβιτόρα; Ναι παιδί μου, έχει βυζιά! Πρώτη φορά βλέπεις; Μην μου πεις! Ανακάλυψες και τον κώλο της! Θεέ μου, ημέρα των ανακαλύψεων! Θα ξεράσω!

Ο πούστης, είμαι Θεός! Κοίτα το μανάρι πως μου κουνιέται! Τι λέγαμε;
Α! Ναι…

Δε λέγαμε φίλε, έλεγες. Δεν έχω αρθρώσει λέξη εδώ και μία ώρα…

Μιλάμε την έχω τρελάνει! Με κοιτάει μαγεμένη!

Τζάμπα ξύρισα τα πόδια μου…

Απόψε θα σκοράρω! Είναι σίγουρο! ΕΙΜΑΙ ΘΕΟΣ!

Τι να μαγειρέψω αύριο;

Θα έχω να λέω πάλι στην παρέα αύριο!

Με ρώτησε κάτι; Μπα ιδέα μου…

Ελπίζω να πληρώσει τα δικά της.

Τι τσιγκούνης! Μόνο για τα δικά του έβγαλε!

Δεν νομίζω να την πειράξει αν δώσω τα ρέστα της φιλοδώρημα στο κουκλί! Σιγά μωρέ, ούτε που θα το καταλάβει!

Είδα καλά?!! Έδωσε τα 5 € μου στη σερβιτόρα;;; Να κρατήσω επίπεδο ή να τον βρίσω; Α ρε μικρό, εσύ θα την πληρώσεις. Κάτσε να έρθω σπίτι και θα δεις! Μου ήθελες και ραντεβού στα τυφλά!
 
posted by cindaki at 1:59 μ.μ., | 36 comments