Τρίτη, Νοεμβρίου 28, 2006

Tαξίδι μέσα από μια φλόγα...

Οι φωνές της παρέας άρχισαν σιγά σιγά να σβήνουν. Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο στη φωτιά που σιγόκαιγε στο τζάκι. Πλησίαζε, υπνωτισμένη, τις πορτοκαλί φλόγες, μέχρι που χάθηκε μέσα τους. Θυμήθηκε…

… όταν λίγα χρόνια πριν, μία παρέα χωρισμένων γυναικών, φύγανε για εκείνο το τριήμερο. Τότε γνώρισε τον Αργεντίνο. Τότε, μετά από καιρό, ένιωσε ξανά κάτι μέσα της να την καίει. Ο Αργεντίνος, με εκείνη την παράξενη προφορά, της ξύπνησε την όρεξη για ζωή! Της μιλούσε για το πάθος, κρατώντας μπροστά της ένα σπίρτο αναμμένο. Αυτή, χαμένη στη σπίθα, ταξίδεψε…

…Ταξίδεψε στην Σαντορίνη. Εκεί πήγαν ταξίδι του μέλιτος πριν χρόνια, αυτήν και ο άντρας της. Καθισμένοι στο πέτρινο παγκάκι, σφιχτά αγκαλιασμένοι, κάνανε όνειρα. Ρίγησε και άφησε έναν αναστεναγμό. Στον ορίζοντα, ο ήλιος τους καληνύχτιζε σκορπώντας ένα χρυσό πέπλο. Την μάγεψε! Κοίταζε το χρυσάφι που απλώθηκε και τα μάτια της καρφώθηκαν στο φλογερό κύκλο, πριν ακόμη σβήσει. Θυμήθηκε…

…ήταν έφηβη. Τα ξεβαμμένα από το κλάμα μάτια της, μαύρισαν τα λευκά σεντόνια. Δεν τον αγάπησε τόσο, ώστε να τον κρατήσει κοντά της, σκεφτόταν. Ήξερε ότι ήταν πολύ μικρή ακόμα, ότι θα υπήρχαν κι άλλοι, αλλά αυτός ήταν ο πρώτος της έρωτας. Κι αυτός ο χωρισμός, την πονούσε πολύ. Η λάμπα του δωματίου τρεμόσβησε. Ασυναίσθητα, γύρισε και κοίταξε τη λυχνία…

… Κοίταζε τη λυχνία για πολλή ώρα και μετά έτριψε τα μάτια της.
“Κοριτσάκι μου”, φώναξε ο μπαμπάς, “μην κοιτάς τόση ώρα το φως. Θα πονέσουν τα ματάκια σου”. “Μα μπαμπά, το φως έχει κάτι μαγικό, κοιτάζω μέσα του και χάνομαι…”
Και πριν ολοκληρώσει, το κοριτσάκι πλησίασε το παράθυρο, τράβηξε τις κουρτίνες και κοίταξε τα αστέρια…
 
posted by cindaki at 1:45 μ.μ., | 23 comments
Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

Πάρτε αποφάσεις!!!

Πάρτε αποφάσεις ρεεεε!
Που έλεγε κι ένας φίλος μου.
mamba καταλαβαίνεις τι εννοώ, ε; Ε;

Ας αφήσουμε πίσω λοιπόν τις άσχημες μέρες!
Ας αρχίσουμε ξανά να σκεφτόμαστε αισιόδοξα! Φόβοι, διλήμματα, εξαφανιστείτε!
Θετική ενέργεια! Όλο και κάτι θα αρχίσει να δουλεύει!

Κάτι μου λέει ότι οι δουλειές θα πάνε καλά!
Λοιπόν, αποφάσεις!
Λέω να κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας!
Τι λέτε;
Να αρχίσουμε με ένα γυμναστήριο; Ή με χορό; Δεν ακούγεται καθόλου άσχημο!
Ίσως και μια δεύτερη ξένη γλώσσα, έτσι για την πάρτη μας!
Χμμμ… Γαλλικά, σίγουρα γαλλικά!
Μήπως να κάνω και κανένα σεμινάριο φωτογραφίας;
Ή μήπως μαθήματα ζωγραφικής που πάντα ήθελα;
(στον κόσμο μας, υπάρχει ένα χαρούμενο κοριτσάκι!)

Τελευταία βλέπω γύρω μου πολλούς ανθρώπους, που δεν είναι ευχαριστημένοι με τη ζωή τους. Πάντα πίστευα ότι στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα, αρκεί να βοηθούσαν και λίγο οι συγκυρίες. Δε λέω ότι εγώ είμαι δυνατή, αντιθέτως..
Έχω όμως κάτι πολύ πολύ όμορφο!
Την ικανότητα, κάθε πρωί (σχεδόν) που ξυπνάω, να σκέφτομαι αισιόδοξα!

Ας πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
Μωρό μου, μην κατσουφιάζεις…
Θα κάνουμε τα πράγματα να πάνε καλά!
 
posted by cindaki at 2:56 μ.μ., | 23 comments
Κυριακή, Νοεμβρίου 05, 2006

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα, για ακόμη μία φορά συνειδητοποίησα πόσο κακός μπορεί να γίνει ο κόσμος…
Υπάρχει τόση κακία εκεί έξω, που ώρες ώρες τρομάζω…
Δεν μπορούμε να χαρούμε με τη χαρά του άλλου;
Γιατί πρέπει να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα;
Εμείς είμαστε τέλειοι;
Νομίζω πως όλα μπορώ να τα αντιμετωπίσω.
Όλα, εκτός από δύο, την αχαριστία και την κακία.
Με γονατίζουν…

Θεέ μου, όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω… καλή…
 
posted by cindaki at 9:47 μ.μ., | 25 comments
Τετάρτη, Νοεμβρίου 01, 2006


The party is here!!!

Χρόνια μου πολλά!!!
Να με χαίρονται
όσοι μ' αγαπούν!


Πότε πέρασε ένας χρόνος?...
Γερνάω μαμά...
 
posted by cindaki at 12:17 π.μ., | 29 comments