Κυριακή, Ιανουαρίου 27, 2008
Τέλος εποχής...
Κάποτε, πριν χιλιάδες χρόνια…
Λ: Ποια από τις δυο μας πιστεύεις θα παντρευτεί πρώτη;;;
Σ: Πως σου ήρθε αυτό από το πουθενά;
Λ: Ε, απορία! Κουβέντα να γίνεται κορίτσι μου.
Σ: Κοίτα, αν δεν με ήξερα καλά, θα έλεγα εγώ, αλλά κάτι μου λέει πως εσύ θα είσαι αυτή!
Λ: Άντε ρε! Γιατί το λες αυτό; Κι όμως εγώ πιστεύω πως θα καταλήξω μόνη…
Κάποτε, πριν αρκετά χρόνια…
Λ: Άντε ρε Σ., παντρέψου μπας και γίνω νονά! Θα ήθελα ένα μωράκι να ασχολούμαστε!
Σ: Μη λες βλακείες! Χωρίς να έχει βρεθεί ο κατάλληλος;;; Στο κάτω κάτω γιατί δεν κάνεις εσύ ένα, να γίνω εγώ νονά;
Λ: Πάλι την ίδια κουβέντα θα έχουμε; Πραγματικά πρέπει να καταλάβεις πως δεν υπάρχει για μένα το θέμα γάμος!
Κάποτε, πρόσφατα…
Λ: Τι θα γίνει ρε φιλενάδα;;; Έκλεισες ήδη 2 χρόνια με τον Α.! Μήπως θα φάμε κουφέτα σύντομα; Όχι τίποτα άλλο, να προλάβω να κάνω τα απαραίτητα ψώνια!
Σ: Καλά, τρελάθηκες; Αφού με ξέρεις! Σου έχω πει τόσες φορές: ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ! Τι κόλλημα έχεις φάει με αυτό το θέμα;
Λ: Ε, δεν ξέρω, μάλλον βλακείες λέω.
Σ: Μήπως άρχισες να αναθεωρείς τις απόψεις σου κοριτσάκι μου;
Λ: Τι εννοείς; Για μένα; Τρελάθηκες; Να πω πως δεν ξέρεις πως είναι η ζωή μου… Καταρχάς δεν είμαι οπαδός της μόνιμης σχέσης. Έλα ρε Σ., δε βλέπεις πως δεν είμαι εγώ φτιαγμένη για τέτοια; Με τέτοια προσφορά εκεί έξω, να πάω να παντρευτώ; Άντε, το πολύ πολύ όταν νιώσω την ανάγκη, να κάνω ένα παιδί, αλλά εκτός γάμου. Δεν είμαι εγώ για τέτοιες δεσμεύσεις.
Σήμερα…
Λ: Άντε ρε φιλενάδα, τόση ώρα σε παίρνω, γιατί δεν απαντάς;
Σ: Έλα ρε, είχα δουλειά. Τι έγινε; Με τρομάζεις.
Λ: Να σου πω, θυμάσαι που ήθελες να ανέβεις για απόκριες;
Σ: Εσύ τι λες, να το ξέχασα?!?
Λ: Να σου πω, μπορείς να ανέβεις λίγο πιο νωρίς; Μια βδομάδα ας πούμε;
Σ: Γιατί, έγινε κάτι;
Λ: Σε χρειάζομαι. Ξέρεις, αρραβωνιάζομαι…
Λ: Ποια από τις δυο μας πιστεύεις θα παντρευτεί πρώτη;;;
Σ: Πως σου ήρθε αυτό από το πουθενά;
Λ: Ε, απορία! Κουβέντα να γίνεται κορίτσι μου.
Σ: Κοίτα, αν δεν με ήξερα καλά, θα έλεγα εγώ, αλλά κάτι μου λέει πως εσύ θα είσαι αυτή!
Λ: Άντε ρε! Γιατί το λες αυτό; Κι όμως εγώ πιστεύω πως θα καταλήξω μόνη…
Κάποτε, πριν αρκετά χρόνια…
Λ: Άντε ρε Σ., παντρέψου μπας και γίνω νονά! Θα ήθελα ένα μωράκι να ασχολούμαστε!
Σ: Μη λες βλακείες! Χωρίς να έχει βρεθεί ο κατάλληλος;;; Στο κάτω κάτω γιατί δεν κάνεις εσύ ένα, να γίνω εγώ νονά;
Λ: Πάλι την ίδια κουβέντα θα έχουμε; Πραγματικά πρέπει να καταλάβεις πως δεν υπάρχει για μένα το θέμα γάμος!
Κάποτε, πρόσφατα…
Λ: Τι θα γίνει ρε φιλενάδα;;; Έκλεισες ήδη 2 χρόνια με τον Α.! Μήπως θα φάμε κουφέτα σύντομα; Όχι τίποτα άλλο, να προλάβω να κάνω τα απαραίτητα ψώνια!
Σ: Καλά, τρελάθηκες; Αφού με ξέρεις! Σου έχω πει τόσες φορές: ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ! Τι κόλλημα έχεις φάει με αυτό το θέμα;
Λ: Ε, δεν ξέρω, μάλλον βλακείες λέω.
Σ: Μήπως άρχισες να αναθεωρείς τις απόψεις σου κοριτσάκι μου;
Λ: Τι εννοείς; Για μένα; Τρελάθηκες; Να πω πως δεν ξέρεις πως είναι η ζωή μου… Καταρχάς δεν είμαι οπαδός της μόνιμης σχέσης. Έλα ρε Σ., δε βλέπεις πως δεν είμαι εγώ φτιαγμένη για τέτοια; Με τέτοια προσφορά εκεί έξω, να πάω να παντρευτώ; Άντε, το πολύ πολύ όταν νιώσω την ανάγκη, να κάνω ένα παιδί, αλλά εκτός γάμου. Δεν είμαι εγώ για τέτοιες δεσμεύσεις.
Σήμερα…
Λ: Άντε ρε φιλενάδα, τόση ώρα σε παίρνω, γιατί δεν απαντάς;
Σ: Έλα ρε, είχα δουλειά. Τι έγινε; Με τρομάζεις.
Λ: Να σου πω, θυμάσαι που ήθελες να ανέβεις για απόκριες;
Σ: Εσύ τι λες, να το ξέχασα?!?
Λ: Να σου πω, μπορείς να ανέβεις λίγο πιο νωρίς; Μια βδομάδα ας πούμε;
Σ: Γιατί, έγινε κάτι;
Λ: Σε χρειάζομαι. Ξέρεις, αρραβωνιάζομαι…
