Κυριακή, Οκτωβρίου 08, 2006
Μια δύσκολη μετακόμιση.
Το είχαμε πάρει απόφαση: θα ζούσαμε οι δυο μας.
…
Μέσα σε λίγες μέρες είχε ήδη κανονιστεί η μετακόμιση.
Εγώ ανέλαβα την καθαριότητα, όχι με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση. Το σπίτι ήταν πολύ βρώμικο, ειδικά η κουζίνα. Και μόνο που την κοίταζα, ένιωθα έναν κόμπο στον λαιμό, αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Της το είχα υποσχεθεί και δεν ήθελα να την απογοητεύσω. Έπρεπε να είμαστε και οι δύο δυνατές, η μία για την άλλη.
Τραγουδούσα για να σπάσω την μονοτονία της μοναξιάς, όσο έτριβα τα λιγδωμένα πλακάκια.
Αυτό θα γινόταν το νέο μου σπίτι.
Ήθελα να κάνω όσο πιο πολλά μπορούσα. Την επόμενη θα φέρναμε τα πράγματα και δεν υπήρχε πολύς χρόνος.
Περνούσαν πολλές σκέψεις από το μυαλό μου, όλα αυτά τα κλισέ: κάθε τέλος μια καινούρια αρχή, κάθε αρχή και δύσκολη και άλλα τέτοια… Πόσο χαζά ακουγόταν τώρα όλα αυτά.
Αυτήν η αρχή μου φαινόταν αδιάβατη ζούγκλα, αλλά φοβόμουν να το παραδεχτώ…
Φοβόμουν.
Έχω μετακομίσει πολλές φορές στη ζωή μου. Έχω αλλάξει σπίτια, χωριά, πόλεις, χώρες.
Αυτήν ήταν η πρώτη φορά που φοβόμουν.
…
Ξυπνήσαμε νωρίς.
Η αλήθεια είναι ότι καμία δεν κοιμήθηκε αρκετά. Η μετακόμιση είχε κανονιστεί για το απόγευμα και η αναμονή ήταν πολύ δύσκολη. Κάποια στιγμή, ήρθε το φορτηγάκι και φορτώσαμε τη ζωή μας.
Εγώ δε χωρούσα και πήγα με ταξί. Φτάσαμε σχεδόν ταυτόχρονα.
Αρχίσαμε να κουβαλάμε.
Η γειτονιά ήταν γνώριμη. Που να το ξερα όταν ήμουν παιδάκι και έτρεχα στα στενά των Αμπελοκήπων, ότι μετά από σχεδόν 20 χρόνια θα έβρισκα σπίτι στην ίδια γειτονιά!
Είχε κιόλας βραδιάσει όταν τα ξεφορτώσαμε όλα.
Στρώσαμε δύο πατάκια και κάτσαμε να ξεκουραστούμε.
Αυτό ήταν…
…
Η μητέρα μου σηκώθηκε και πήγε στο δωμάτιο που είχαμε βάλει όλα τα πράγματα.
Την ακολούθησα, τελείως μηχανικά. Ίσως κι από φόβο, μη μείνω μόνη σ’ ένα δωμάτιο ξένο…
Τα πάντα τοποθετημένα σε μαύρες σακούλες και η μία πάνω στην άλλη.
Ένα δωμάτιο με μαύρες σακούλες. Ένα δωμάτιο μαύρο…Από πού να πρωτοξεκινήσει κανείς;
Ένιωσα τα γόνατα μου να λυγίζουν και ακούμπησα στον τοίχο.
Μακάρι το πρωί όλα να φαίνονται καλύτερα…
…
Μέσα σε λίγες μέρες είχε ήδη κανονιστεί η μετακόμιση.
Εγώ ανέλαβα την καθαριότητα, όχι με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση. Το σπίτι ήταν πολύ βρώμικο, ειδικά η κουζίνα. Και μόνο που την κοίταζα, ένιωθα έναν κόμπο στον λαιμό, αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Της το είχα υποσχεθεί και δεν ήθελα να την απογοητεύσω. Έπρεπε να είμαστε και οι δύο δυνατές, η μία για την άλλη.
Τραγουδούσα για να σπάσω την μονοτονία της μοναξιάς, όσο έτριβα τα λιγδωμένα πλακάκια.
Αυτό θα γινόταν το νέο μου σπίτι.
Ήθελα να κάνω όσο πιο πολλά μπορούσα. Την επόμενη θα φέρναμε τα πράγματα και δεν υπήρχε πολύς χρόνος.
Περνούσαν πολλές σκέψεις από το μυαλό μου, όλα αυτά τα κλισέ: κάθε τέλος μια καινούρια αρχή, κάθε αρχή και δύσκολη και άλλα τέτοια… Πόσο χαζά ακουγόταν τώρα όλα αυτά.
Αυτήν η αρχή μου φαινόταν αδιάβατη ζούγκλα, αλλά φοβόμουν να το παραδεχτώ…
Φοβόμουν.
Έχω μετακομίσει πολλές φορές στη ζωή μου. Έχω αλλάξει σπίτια, χωριά, πόλεις, χώρες.
Αυτήν ήταν η πρώτη φορά που φοβόμουν.
…
Ξυπνήσαμε νωρίς.
Η αλήθεια είναι ότι καμία δεν κοιμήθηκε αρκετά. Η μετακόμιση είχε κανονιστεί για το απόγευμα και η αναμονή ήταν πολύ δύσκολη. Κάποια στιγμή, ήρθε το φορτηγάκι και φορτώσαμε τη ζωή μας.
Εγώ δε χωρούσα και πήγα με ταξί. Φτάσαμε σχεδόν ταυτόχρονα.
Αρχίσαμε να κουβαλάμε.
Η γειτονιά ήταν γνώριμη. Που να το ξερα όταν ήμουν παιδάκι και έτρεχα στα στενά των Αμπελοκήπων, ότι μετά από σχεδόν 20 χρόνια θα έβρισκα σπίτι στην ίδια γειτονιά!
Είχε κιόλας βραδιάσει όταν τα ξεφορτώσαμε όλα.
Στρώσαμε δύο πατάκια και κάτσαμε να ξεκουραστούμε.
Αυτό ήταν…
…
Η μητέρα μου σηκώθηκε και πήγε στο δωμάτιο που είχαμε βάλει όλα τα πράγματα.
Την ακολούθησα, τελείως μηχανικά. Ίσως κι από φόβο, μη μείνω μόνη σ’ ένα δωμάτιο ξένο…
Τα πάντα τοποθετημένα σε μαύρες σακούλες και η μία πάνω στην άλλη.
Ένα δωμάτιο με μαύρες σακούλες. Ένα δωμάτιο μαύρο…Από πού να πρωτοξεκινήσει κανείς;
Ένιωσα τα γόνατα μου να λυγίζουν και ακούμπησα στον τοίχο.
Μακάρι το πρωί όλα να φαίνονται καλύτερα…
posted by cindaki at 4:20 μ.μ., | 
26 Comments:
Καλησπέρα!
Είναι δύσκολη η μετακόμιση με όποιες συνθήκες και αν γίνετε!
Όλα θα πάνε καλά!
Το υπέροχο κείμενο σου ανέβηκε στο μπλογκ μου!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ!
Είναι δύσκολη η μετακόμιση με όποιες συνθήκες και αν γίνετε!
Όλα θα πάνε καλά!
Το υπέροχο κείμενο σου ανέβηκε στο μπλογκ μου!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ!
@mamba
έτσι όπως είμασταν, δεν είχαμε την πολυτέλεια του να φανταστούμε πως μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα...
έτσι όπως είμασταν, δεν είχαμε την πολυτέλεια του να φανταστούμε πως μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα...
@stavros
Σ' ευχαριστώ πολύ Σταύρο!!!
Σ' ευχαριστώ πολύ Σταύρο!!!
Ολα θα πάνε καλά!
μπράβο και για το κείμενο στο artflo!πολύ καλό!
μπράβο και για το κείμενο στο artflo!πολύ καλό!
@tassoula
Σ' ευχαριστώ!
Χαίρομαι που σου άρεσε!
Σ' ευχαριστώ!
Χαίρομαι που σου άρεσε!
Εγώ θυμάμαι ελάχιστα τη μετακόμισή μας και εκείνες τις κούτες ΝΟΥΝΟΥ γιατί ήμουν μικρός τότε. Αλλά θυμάμαι τότε που πέρασα στο πανεπιστήμιο μάζευα το δωμάτιό μου για να πάρω τα πράγματα στο διαμέρισμα. Πολύ δύσκολη στιγμή...
Για όσους δεν κατάλαβαν το κείμενο που λέει ο Σταύρος είναι εδώ
Είμαι απολύτως βέβαιη ότι ΟΛΑ θα πάνε καλά!!!
Αλλωστε, όταν ξεκινάει κανείς επιφυλακτικός και προσεκτικά, πάντα δικαιώνεται.
Ενώ αν ξεκινήσει με τυφλο ενθουσιασμό και μεγάλες προσδοκίες, συχνά αποκαρδιώνεται.
ΟΛΑ μα ΟΛΑ θα πανε καλά
υγεία να υπάρχει!!!
σε φιλώ
με αγάπη
Παράγραφος
Αλλωστε, όταν ξεκινάει κανείς επιφυλακτικός και προσεκτικά, πάντα δικαιώνεται.
Ενώ αν ξεκινήσει με τυφλο ενθουσιασμό και μεγάλες προσδοκίες, συχνά αποκαρδιώνεται.
ΟΛΑ μα ΟΛΑ θα πανε καλά
υγεία να υπάρχει!!!
σε φιλώ
με αγάπη
Παράγραφος
Ό,τι αλλάζει στη ζωή μας, είναι δύσκολο.. Ακόμη και τα όμορφα κι ενθουσιώδη.. Αυτό που έχει σημασία είναι να ελπίζουμε σε αυτό που λες.. Όταν ξημερώσει η επόμενη ημέρα, τα πράγματα να φαίνονται καλύτερα.. Τα χρώματα πιο ανώδυνα..
Μελαγχολικό και πολύ όμορφο..
Εύχομαι να πάνε όλα καλά..:)
Καλημέρα:
Μελαγχολικό και πολύ όμορφο..
Εύχομαι να πάνε όλα καλά..:)
Καλημέρα:
"Tomorrow is another day", έλεγε η Σκάρλετ Ο Χάρα...
Πολύ ωραίο κείμενο
Έτσι πάντα γίνεται
με τις μετακομίσεις
Η Ζωή συνεχίζεται
τουλάχιστον ξεφεύγεις
από την ρουτίνα
της καθημερινότητας !
καλό πρωινό
Έτσι πάντα γίνεται
με τις μετακομίσεις
Η Ζωή συνεχίζεται
τουλάχιστον ξεφεύγεις
από την ρουτίνα
της καθημερινότητας !
καλό πρωινό
Δεν είναι ψυχοφθόρο να μετακομίζεις;
jason, θυμάμαι πολλές μετακομίσεις στη ζωή μου. Αυτό που λέω ότι άλλαξα χωριά, πόλεις, χώρες, αληθεύει.
Αλλά αυτήν ήταν η πιο επώδυνη.
Πάνε χρόνια, αλλά ακόμα τη θυμάμαι...
Αλλά αυτήν ήταν η πιο επώδυνη.
Πάνε χρόνια, αλλά ακόμα τη θυμάμαι...
Αγαπημένη παράγραφος, πραγματικά, πάνω από όλα υγεία!
Να'χεις καλά την οικογένειά σου και το κοριτσάκι σου!
@weirdo, 3partiew a day, sailor, dimitris,
καλώς ήρθατε!
@dimitris
εξαρτάται για ποιούς λόγους μετακομίζεις.
Μπορεί να είναι πολύ ευχάριστω, αν πας κάπου καλύτερα, μπορεί να είναι πραγματικά πολύ ψυχοφθόρο...
Να'χεις καλά την οικογένειά σου και το κοριτσάκι σου!
@weirdo, 3partiew a day, sailor, dimitris,
καλώς ήρθατε!
@dimitris
εξαρτάται για ποιούς λόγους μετακομίζεις.
Μπορεί να είναι πολύ ευχάριστω, αν πας κάπου καλύτερα, μπορεί να είναι πραγματικά πολύ ψυχοφθόρο...
όλο το σπίτι γεμάτο μαύρες σακκούλες... πένθιμο ακούγεται..
και στενοχωριέμαι και θέλω μόνο να σου ευχηθώ να μετακομίζεις πια μόνο όταν θα σου κάνει κέφι και ποτέ απο ανάγκη.
πολλά φιλιά
και στενοχωριέμαι και θέλω μόνο να σου ευχηθώ να μετακομίζεις πια μόνο όταν θα σου κάνει κέφι και ποτέ απο ανάγκη.
πολλά φιλιά
Σ' ευχαριστώ πολύ maika!!!
Η καλύτερη ευχή!
Η καλύτερη ευχή!
"Αυτήν ήταν η πρώτη φορά που φοβόμουν".
Και η τελευταία, εύχομαι...
Και η τελευταία, εύχομαι...
Οι μετακομίσεις έχουν απίστευτη ενέργεια. Έχουν σχεδόν δική τους ζωή. Είναι σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο, το πρώτο φιλί, το πρώτο ραντεβού. Είναι απίστευτο πόσες συναισθηματικές μεταβολές μπορεί να έχεις ανοίγοντας ή κλείνοντας κούτες. Πέφτεις μπροστά σε πράγματα ξεχασμένα, σε αναμνήσεις, σε στιγμές. Και φυσικά κρύβουν μέσα τους την υπόσχεση (ή την ψευδαίσθηση)μιας νέας αρχής. Αλλά κι ένα τέλους. Πολύ ωραίο κείμενο sofi
σκέψου οτι εισαι μια ηρωίδα σε ταινια ή ενα μυθιστόρημα, κάνεις μια νέα αρχή και ενώ βλέπεις τη ζωή σου σε σακούλες και πράγματα που δεν ανυπομονείς και ιδιαίτερα να τακτοποιήσεις έρχεται η μαγική εκείνη στιγμή που η μουσική αλλάζει, γίνεται χαρούμενη, ανοίγεις το παράθυρο και με κέφι αποφασίζεις να τα βάλεις όλα σε μια σειρά! Η τελευταία μου μετακόμιση συνδ'εθηκε με το almost τελος της φοιτητικής μου ζωης, σε πληροφορώ οτι υπάρχουν κούτες που αρνούμαι να ανοίξω ακόμη αλλά έννοια σου...θα γίνει και αυτό, μια απόφαση είναι ...η ζωή μας όλη ειναι μια μετακόμιση, περιφερόμαστε νομαδικά μέχρι να βρούμε το κατάλληλο κατάλυμα να ηρεμήσει η ψυχούλα μας! Και πάντα το βρίσκουμε!
Εχουν ήδη περάσει μερικές μέρες.
Ισως τώρα να φαίνεται λιγοτερο μαυρο το δωμάτιο.
Ισως τωρα να είναι λιγότερο περίεργο που βρίσκεσαι ξανα στην παλιά σου γειτονιά.
Δες το θετικά.
Η ζωη σου αποκτά καινούρια θέα.
Ακόμα και αν είναι η απέναντι πολυκατοικία!
Ισως τώρα να φαίνεται λιγοτερο μαυρο το δωμάτιο.
Ισως τωρα να είναι λιγότερο περίεργο που βρίσκεσαι ξανα στην παλιά σου γειτονιά.
Δες το θετικά.
Η ζωη σου αποκτά καινούρια θέα.
Ακόμα και αν είναι η απέναντι πολυκατοικία!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την όμορφη παρουσία σου στο μπλογκ!
@dodos
Ελπίζω να μην είναι η τελευταία...
Αλλά την επόμενη φορά θα είναι σίγουρα καλύτερη!
@allimiamera
Να 'σαι καλά!
@mayamaya
ελπίζω να 'χεις δίκιο!...
Ελπίζω να μην είναι η τελευταία...
Αλλά την επόμενη φορά θα είναι σίγουρα καλύτερη!
@allimiamera
Να 'σαι καλά!
@mayamaya
ελπίζω να 'χεις δίκιο!...
@ralou
έχουν περάσει χρόνια.
Απλά τώρα έγινε κάτι και μου το θύμισε...
Το δωμάτιο είναι πολύ πιο χαρούμενο, στο χέρι μας είναι εξάλλου...
έχουν περάσει χρόνια.
Απλά τώρα έγινε κάτι και μου το θύμισε...
Το δωμάτιο είναι πολύ πιο χαρούμενο, στο χέρι μας είναι εξάλλου...
@stavros
Εγώ σ' ευχαριστώ πολύ Σταύρο!!!
Εγώ σ' ευχαριστώ πολύ Σταύρο!!!
Κάποτε είχα διαβάσει για έναν άγιο στο Άγιο Όρος που τον έλαγαν "Καυσοκαλυβίτη" γιατί κάθε ΄Ανοιξη έκαιγε την καλύβα του και μετακόμιζε για άλλο μέρος όπου έχτιζε νέα καλύβα για να την ξανακάψει την επόμενη Άνοιξη κλπ. Ο τύπος ήταν πραγματικά ελεύθερος. Δεν είχε τίποτα, δεν χρειάζονταν τίποτα, δεν φοβόταν μη στερηθεί τίποτα...
ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ
ΤΟ ΦΑΝΤΑΖΟΣΟΥΝ ΤΟΤΕ;;;;;