sofi-k

Το ωραιότερο ταξίδι που χω κάνει
Ήτανε πάνω στη σπασμένη πολυθρόνα
Που αφήσαν πίσω πριν να φύγουν οι τσιγγάνοι
Σε μια αλάνα μες στη μέση του χειμώνα…

Άφηνα να παρασυρθώ από τον αέρα.
Αυτός, ήξερε που με πήγαινε.
Όλα ήταν τόσο μαγικά!
Ακόμα και σε ποια στροφή έπρεπε να στρίψει ήξερε!
Και ήταν πολύ απλό: απλά δεν υπήρχαν πρέπει!

Και ταξίδευα!
Περνούσα δίπλα από ποτάμια, κι αυτά με χαιρετούσαν
στέλνοντας κυματάκια προς το μέρος μου να μου ευχηθούν καλό δρόμο!

Δυο γλάροι ήρθαν να ξεκουραστούν πάνω στο μπράτσο της πολυθρόνας.
Με ρωτούσαν για το παράξενο ταξίδι μου.
Αν συνάντησα συγγενείς τους,
Αν τα χιόνια κατέβαιναν από τα βουνά…

Περνούσα μέσα από πόλεις
Συνάντησα τυφλούς, που με ρωτούσαν
Για μυρωδιές που ποτέ δε θα γνώριζαν…

Και ταξίδευα ταξίδι ακούραστο!
Τα νησιά με χαιρετούσαν μεθυσμένα…
Και τα πουλιά, παραδεισένια…

Μια κοπέλα με ρώτησε αν είδα στο πέρασμα μου
έναν νέο, αυτόν που ποτέ δεν είχε δει
Όμως ήξερε ότι θα ρθει…

Οι νέοι με ρωτούσαν αν συνάντησα
περιπέτειες και άλλους γενναίους
και εγώ σε όλα απαντούσα
και μοίραζα εικόνες και ζωές…

μα το ταξίδι μου έφτανε στο τέλος
και η χαρά μου με τη λύπη ήταν ένα
αλλά…
μα τω Θεώ!...

…Το ωραιότερο τραγούδι που έχω ακούσει
Το είπε ένας καπετάνιος πριν πεθάνει
«το πιο ωραίο, το πιο ωραίο
το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι»

(οι στίχοι είναι του Παύλου Παυλίδη.)