sofi-k

Στάθηκες απέναντι μου
Σήκωσες το όπλο σου
Χτύπησε το κινητό σου κι εσύ απάντησες
Ακόμα κι εκείνη, τη στιγμή του θανάτου μας

δεν σ' είχα δικό μου...

Κάποιοι φίλοι με προσκάλεσαν να παίξω κι εγώ το παιχνίδι της πυραμίδας!
Φαντάζομαι ότι είναι γνωστό, αλλά ας πω κι εγώ δυο πραγματάκια, μήπως και σας έχει ξεφύγει (καλέ που ζείτε και δεν το πήρατε χαμπάρι;;;)

Λοιπόν, πρέπει να αποκαλύψω 5 πράγματα για τον εαυτό μου, 5 αλήθειες που έκρυβα, αλλά τώρα πρέπει να βγάλω προς τα έξω και να μάθει ο κόσμος τι κρύβει το χιλιοβασανισμένο μου μυαλό. Στη συνέχεια πρέπει να προσκαλέσω άλλα 5 άτομα να συνεχίσουν αν θέλουν, αυτό το ξεγύμνωμα της ψυχής τους.

Fasten your seatbelts…

1. Από πολύ μικρή φοβόμουν το θάνατο. Αλλά ντρεπόμουν να το πω. Φοβόμουν όμως τόσο πολύ και μη μπορώντας να το αντιμετωπίσω, καθόμουν στο δωμάτιο μου μες στο σκοτάδι και προσπαθούσα να σκληραγωγηθώ. Βλακείες. Πάντα κατέληγα να κλαίω με λυγμούς…

2. Λατρεύω ένα μικρό ξαδερφάκι μου, σαν να είναι δικό μου παιδί. Το λατρεύω τόσο πολύ, που και μόνο με την σκέψη του, μπορώ να βάλω τα κλάματα (από χαρά!)

3. Δυσκολεύομαι να ενθουσιαστώ… Είμαι καχύποπτη γενικά, (πράγμα που με έχει σώσει πολλές φορές, αλλά κάποιες άλλες με εμποδίζει να απολαύσω μικρά πραγματάκια).

4. Λατρεύω τον κινηματογράφο! Μπορώ να περάσω άπειρες ώρες μέσα σε μια αίθουσα!

5. Λέω χάλια ανέκδοτα… (Α! Να σας πω ένα με τον Τοτό?...)

Με τη σειρά μου θα προσκαλέσω τους:

jason
maika
last drive
το αγόρι...
enteka

Σάββατο πρωί.
Χτυπάει το τηλέφωνο.
Μία στατιστική εταιρία (και καλά…) κάνει έρευνα για την εγκληματικότητα.
5 ερωτήσεις όλες κι όλες, οκ λέω, θα απαντήσω.

Δευτέρα πρωί.
Χτυπάει το τηλέφωνο.
Μία εταιρία security μου ανακοινώνει ότι κέρδισα ένα σύστημα συναγερμού τελευταίας τεχνολογίας, αλλά θα πρέπει να πληρώνω συνδρομή στην εταιρία λήψης σημάτων. Αφού λέω στον νεαρό ότι δεν ενδιαφέρομαι, άρχισε το παραμύθι.
Έμαθα πόσες φορές κλέψανε τον ίδιο, ο οποίος συνήθως γυρνώντας από μπουζούκια, έβρισκε το σπίτι του άδειο.
Βρε καλέ μου δεν ενδιαφέρομαι.
Φαντάζεστε δεσποινίς, μου λέει, να σηκωθείτε στον ύπνο σας και να καταλάβετε ότι κάποιος είναι στο σπίτι σας και το σηκώνει; Εμείς έχουμε τη λύση!
Βρε χρυσέ μου δεν ενδιαφέρομαι.
Ακόμα χειρότερα, μου λέει, φαντάζεστε δεσποινίς να γυρίσετε σπίτι σας και κάποιος από έξω να σας περιμένει με ένα στιλέτο για να απενεργοποιήσετε το συναγερμό; Εμείς πάλι έχουμε τη λύση!
Πουλάκι μου βγάλε τις ωτοασπίδες! Είπα: ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ!!!!
Μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα, κάτι που έπρεπε να είχα κάνει εγώ!

Εκείνο το βράδυ έβλεπα εφιάλτες, μετά από πολύωρη μάχη με το στρώμα μου.
Νόμιζα πως κάποιος ήταν στο δωμάτιο μου! Πως θα ανοίξω τα μάτια και θα δω έναν κουκουλοφόρο να με κοιτάζει κρατώντας στιλέτο!

Ηθικό δίδαγμα: ΚΟΨΤΕ ΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ!!! ΣΑΣ ΧΑΛΑΝΕ!!!

Πήρε μια ρουφηξιά απ’ το τσιγάρο και έκατσε όσο πιο αναπαυτικά μπορούσε στην πολυθρόνα του. Ένιωθε τρομερή ένταση! Πάντα ένιωθε ένταση όταν τελείωνε. Αυτή τη φορά όμως … όλα ήταν πολύ δυνατά! Έφερε ξανά το τσιγάρο κοντά στα χείλη του.
Άραγε να είχε ξημερώσει έξω;
Άπλωσε τα χέρια του και πήρε απ’ το διπλανό τραπέζι το γλυπτό που λίγο πριν είχε ολοκληρώσει. Ήθελε να το ξαναγγίξει. Πέρασε τα χέρια του από τους κυματισμούς των μαλλιών της. Χάιδεψε τις γωνίες του προσώπου της. Το βλέμμα της, σαν κάτι να είχε αιχμαλωτίσει. Τα χείλια, τελείωναν σε ένα αμυδρό χαμόγελο. Έτσι ονειρευόταν τη γυναίκα των ονείρων του! Αυτά τα χείλια ονειρευόταν να φιλήσει…
Το πρόσωπό του συννέφιασε. Ξαφνικά ένιωσε κουρασμένος.
Άραγε να είχε ξημερώσει έξω;
Πήρε το μπαστούνι του και σηκώθηκε. Ψηλαφώντας τον οικείο χώρο του εργαστηρίου του, βρήκε την πόρτα και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο του.
Ίσως, σκέφτηκε, ίσως κάποτε να ερχόταν μια τέτοια γυναίκα στη ζωή του.
Εκείνο το βράδυ, στον ύπνο του, χαμογελούσε…