sofi-k

Πήρε μια ρουφηξιά απ’ το τσιγάρο και έκατσε όσο πιο αναπαυτικά μπορούσε στην πολυθρόνα του. Ένιωθε τρομερή ένταση! Πάντα ένιωθε ένταση όταν τελείωνε. Αυτή τη φορά όμως … όλα ήταν πολύ δυνατά! Έφερε ξανά το τσιγάρο κοντά στα χείλη του.
Άραγε να είχε ξημερώσει έξω;
Άπλωσε τα χέρια του και πήρε απ’ το διπλανό τραπέζι το γλυπτό που λίγο πριν είχε ολοκληρώσει. Ήθελε να το ξαναγγίξει. Πέρασε τα χέρια του από τους κυματισμούς των μαλλιών της. Χάιδεψε τις γωνίες του προσώπου της. Το βλέμμα της, σαν κάτι να είχε αιχμαλωτίσει. Τα χείλια, τελείωναν σε ένα αμυδρό χαμόγελο. Έτσι ονειρευόταν τη γυναίκα των ονείρων του! Αυτά τα χείλια ονειρευόταν να φιλήσει…
Το πρόσωπό του συννέφιασε. Ξαφνικά ένιωσε κουρασμένος.
Άραγε να είχε ξημερώσει έξω;
Πήρε το μπαστούνι του και σηκώθηκε. Ψηλαφώντας τον οικείο χώρο του εργαστηρίου του, βρήκε την πόρτα και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο του.
Ίσως, σκέφτηκε, ίσως κάποτε να ερχόταν μια τέτοια γυναίκα στη ζωή του.
Εκείνο το βράδυ, στον ύπνο του, χαμογελούσε…