Τρίτη, Φεβρουαρίου 20, 2007

Πήραμ! Είδα!

Κάποιοι φίλοι με προσκάλεσαν να παίξω κι εγώ το παιχνίδι της πυραμίδας!
Φαντάζομαι ότι είναι γνωστό, αλλά ας πω κι εγώ δυο πραγματάκια, μήπως και σας έχει ξεφύγει (καλέ που ζείτε και δεν το πήρατε χαμπάρι;;;)

Λοιπόν, πρέπει να αποκαλύψω 5 πράγματα για τον εαυτό μου, 5 αλήθειες που έκρυβα, αλλά τώρα πρέπει να βγάλω προς τα έξω και να μάθει ο κόσμος τι κρύβει το χιλιοβασανισμένο μου μυαλό. Στη συνέχεια πρέπει να προσκαλέσω άλλα 5 άτομα να συνεχίσουν αν θέλουν, αυτό το ξεγύμνωμα της ψυχής τους.

Fasten your seatbelts…

1. Από πολύ μικρή φοβόμουν το θάνατο. Αλλά ντρεπόμουν να το πω. Φοβόμουν όμως τόσο πολύ και μη μπορώντας να το αντιμετωπίσω, καθόμουν στο δωμάτιο μου μες στο σκοτάδι και προσπαθούσα να σκληραγωγηθώ. Βλακείες. Πάντα κατέληγα να κλαίω με λυγμούς…

2. Λατρεύω ένα μικρό ξαδερφάκι μου, σαν να είναι δικό μου παιδί. Το λατρεύω τόσο πολύ, που και μόνο με την σκέψη του, μπορώ να βάλω τα κλάματα (από χαρά!)

3. Δυσκολεύομαι να ενθουσιαστώ… Είμαι καχύποπτη γενικά, (πράγμα που με έχει σώσει πολλές φορές, αλλά κάποιες άλλες με εμποδίζει να απολαύσω μικρά πραγματάκια).

4. Λατρεύω τον κινηματογράφο! Μπορώ να περάσω άπειρες ώρες μέσα σε μια αίθουσα!

5. Λέω χάλια ανέκδοτα… (Α! Να σας πω ένα με τον Τοτό?...)

Με τη σειρά μου θα προσκαλέσω τους:

jason
maika
last drive
το αγόρι...
enteka
 
posted by cindaki at 1:26 μ.μ., |

18 Comments:

Καλημέρα

Αβραάμ εδώ

σε βρήκα τελικά

... έχουμε κοινά κάποια από τα 5 ... αλλά δεν σου λέω ποια!!!

:-)))
Πάμε για καμιά ταινία σήμερα; Έχω καιρό να πάω σινεμά και τώρα που το ανέφερες ψηνόμουνα.:))
Σ' ευχαριστούμε σοφάκι! Έτσι τον φοβόμουν κι εγώ τον θάνατο κι όταν τον συνάντησα με την μάννα, έπαθα το σοκ της ζωής μου.
Μια ευχή! Να μην πεθαίνει κανένας! Γίνεται;
farmer..., α, με βάζεις σε υποψίες! χμμμ...

dodos, βρε λες? Ξανά χμμμ...
Πάω στοίχημα ότι αν ήμαστε αθάνατοι, θα προσπαθούσαμε να βρούμε τρόπους να πεθάνουμε.
Το 2 σου με συγκίνησε...
Αυτό με το σινεμά το έχω κι εγώ!! Το σκοτάδι... άσε την ιστορία μου με το σκοτάδι θα την πω κάποια στιγμή από το μπλογκ μου! ;-) Φιλάκια!!
ταυτίζομαι με το 4 και το 5 σου!
thrass, μπορεί να είναι κι έτσι, μάλλον όμως δε θα το μάθουμε...

teiresias, εμένα να δεις!
"Προσοχή..εύθραυστο"

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx!
Τελικά, οι άνθρωποι μοιάζουμε τόσο πολύ... και ταυτόχρονα είμαστε τόσο διαφορετικοί...
θάνατος μπρρρρρρ ούτε να τον ακούω....
σινεμά μέσα.... κι αν είναι και θερινό έ???
φιλιάααααααααααααα
δεν νομίζω να υπάρχει κανείς υπαρξιακά αξιοπρεπής άνθρωπος που να έχει πρόβλημα με το θάνατο. εγώ έφτασα στο σημείο να σκεφτώ ότι όλο αυτό το σκηνικό που ζούμε είναι ένα παιχνίδι ΚΑΠΟΙΟΥ για να δει πώς αντιδρούμε στο επικείμενο τέλος μας
@sofi-k said...

farmer..., α, με βάζεις σε υποψίες! χμμμ...


:-)))

Καλημέραααα
Χμ... Δύο από τα πέντε καταλήγουν σε κλάματα... Αυτό λοιπόν εμένα, μου φανερώνει κι ένα έκτο!
synas, πόσο δίκιο έχεις! Ακριβώς το ίδιο σκεφτόμουνα...

maika, κοριτσάρα welcome back!!! Έλα εσύ και σε πάω και σε θερινό!!!

markos, ίσως και να είναι κάπως έτσι. Ποιος ξέρει;

farmer, γεια σου κάουμποϊ!

3 parties, μάλλον καταλαβαίνεις πολλά εσύ!
Ρε, Τσιτάρα ρουλζ, λέμε!!!!
:-D

Αυτό το σκηνικό με τον θάνατο το είχα και εγώ...
Δύσκολο...
Α! Και το θερινό ρουλζ, επίσης.