Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007

7 ταινίες θα σας πω...

Λοιπόν, κάλλιο αργά παρά ποτέ λέει ο σοφός λαός και έτσι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να στρωθώ και να γράψω κι εγώ τις αγαπημένες μου ταινίες, μετά το κάλεσμα της φίλης debby και της αγαπημένης maika .
Πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο, ομολογώ, αφού ο κινηματογράφος είναι από τα πιο αγαπημένα μου χόμπι και σίγουρα με 7 ταινίες, θα αφήσω πολλές άλλες απ’ έξω.



Η ζωή είναι ωραία
Του Benini. Απροσδόκητη ταινία!
Κάθε φορά κλαίω.
Με σημάδεψε…



Passion Legends
Ο χάλιας της maika πρωταγωνιστής σε μια ερωτική ιστορία, λίγο διαφορετική από τις άλλες.


Braveheart
Ακόμη μία αγαπημένη ταινία.
Ο Mel Gibson καταπληκτικός.
Επίσης κλαίω.



Χορεύοντας με τους λύκους
Kevin Costner σε ρόλο λευκού Ινδιάνου. Από τις πρώτες που αγάπησα πολύ!


Platoon
Willem Dafoe στα καλύτερα του.
Ταινία ύμνος για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ίσως από τις καλύτερες.





Bakersfield
Ο Bart Reynolds σε μια ταινία απόλυτα βασισμένη στον ανθρώπινο χαρακτήρα! Από τις πιο αληθινές ταινίες!
Κ α τα π λ η κ τ ι κ ή! Και με τον Frank Sinatra να σιγοντάρει το I did it my way!...



Άρχοντας των Δαχτυλιδιών
Για το τέλος άφησα την αγαπημένη μου τριλογία!
Ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων, περιπέτειας, αγωνίας, δράσης! Ναι, είμαι από τους μεγαλύτερους φαν!!!
 
posted by cindaki at 2:44 μ.μ., |

6 Comments:

Sofi, η σκηνη στο τέλος του "Αρχοντα" με τον Φροντο στα νύχια των αετών με την μουσική της, μια από τις αγαπημένες μου!
Αααααα ο Άρχοντας. Αυτή η ταινία έχει σίγουρα αναχθεί σε κλασσική!!
..κι εγώ κλαίω με το Η ζωή είναι ωραία.... Τό έχω δει 3 φορές!!
Αυτην με τον χάλια δεν την έχω δει... Αξίζει ε?? Ελπίζω να την βρω για δω πια πόσο περισσότερο χάλιας... μπορεί να γίνει....
(ε,λέμε και καμιά βλακεία....να περνάει η ώρα..)
Αλλά και Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών εντυπωσιακότατος...Τώρα μου ήρθε στο μυαλό η σκηνή με τα δέντρα που περπατούσαν .... σούπερ!!
Εγώ το κλάμα της ζωής μου το έριξα στο χορευοντας με τους λύκους!

Γενικά κλαίω πολυ περισσότερο με θανάτους ζώων από ότι με θανάτους ανθρώπων!

Α! Και στην μαυρη καλλονή έριξα πολύ μα πάρα πολύ κλάμα!
Καλά... ο Brad Pitt στη σκηνή των Θρύλων του Πάθους, που δακρύζει, είναι... να τον πιεις στο ποτήρι!!
synas, πόσο πολύ συμφωνώ!!!