Κυριακή, Οκτωβρίου 07, 2007

Φίλε μου...

...μου έχει λείψει τόσο πολύ να έρθεις να με πάρεις με το αυτοκίνητο και να κάνουμε άπειρες νυχτερινές βόλτες στην Αθήνα που ποτέ δεν κοιμάται! Μου λείπει που δεν σε βλέπω πια, αλλά όσα έχω να σου πω, θα τα γράψω. Είμαι σίγουρη πως με κάποιον τρόπο θα τα μάθεις!

Τον τελευταίο καιρό η ζωή μου είχε πολλές αλλαγές. Θυμάσαι που δεν βρίσκαμε δουλειά; Που κρατούσε ο ένας το χέρι του άλλου και λέγαμε πως κάτι θα βρεθεί και για μας; Σαν να έχει περάσει ένας αιώνας από τότε…

Θα σε ξαφνιάσω αν σου πω πως η ζωή μου πια είναι τόσο γεμάτη, που γυρνάω σπίτι αργά και πέφτω σαν κούτσουρο στο κρεβάτι; Ξέρεις όμως κάτι; Πολύ το απολαμβάνω! Ξυπνάω το πρωί και σκέφτομαι πώς να οργανώσω το πρόγραμμα μου για να τα προλάβω όλα! Πάρτε αποφάσεις δε λέγαμε;

Οι μέρες πια δεν μου φτάνουν να κάνω όσα θέλω. Ξέρω, να προσέχω τον εαυτό μου θα μου έλεγες. Ένα μικρό, ευτυχώς, προβληματάκι υγείας με κράτησε τις τελευταίες μέρες πίσω, αλλά μου έδωσε την ευκαιρία να βάλω κάποιες προτεραιότητες.
Τουλάχιστον στην σκέψη μου.
Τουλάχιστον έτσι νομίζω…

Αχ, να ξερες πόσο πολύ μου λείπεις. Και το γεγονός ότι δεν έρχομαι συχνά να σε δω, με διαλύει. Πέρασαν δύο χρόνια. Δύο ολόκληρα χρόνια. Ήταν τόσο λίγες οι στιγμές που έφευγες από το μυαλό μου. Με ποιον να μοιραστώ όσα μοιραζόμουν μόνο μαζί σου; Λέω δε θα κλάψω. Κι όμως, τα γράμματα στην οθόνη αρχίζουν να θολώνουν. Δε βλέπω πια τι γράφω. Ελπίζω να ξέρεις εκεί που είσαι πόσο πολύ σ’ αγαπάω…

 
posted by cindaki at 8:59 μ.μ., |

26 Comments:

« back home | Δημοσίευση σχολίου
  At Κυριακή, Οκτωβρίου 07, 2007 11:59:00 μ.μ. Blogger iLiAs said:
Να του τα πεις και κατ' ιδίαν όλα αυτά!
Είναι άδικο γι' αυτόν να μην τα ξέρει.
Καλή βδομαδα με υγεία! :)
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 2:50:00 π.μ. Blogger Attalanti said:
Οι καλύτερές μου φίλες είναι 9 ώρες με το αεροπλάνο μακριά. Ο πιο κοντινός μου άνθρωπος είναι 6 ώρες με το αεροπλάνο μακριά, αλλά από την άλλη μεριά.

Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, μ' εμάς και με τους άλλους. Και μετά, όταν βρισκόμαστε, ξέρουμε ότι έχουμε όλα όσα θα θέλαμε.
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 9:25:00 π.μ. Blogger cindaki said:
Καλημέρα και καλή μας εβδομάδα!

Δυστυχώς, μερικούς ανθρώπους, δεν μπορείς να τους βρεις, όσο κι αν τους θέλεις και τους έχεις ανάγκη. Αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν περάσει από την άλλη πλευρά...

Αλλά είναι πάντα κοντά μας, το ξέρω και μας ακούνε.
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 11:39:00 π.μ. Blogger Loth said:
O KOΛΛΗΤΟΣ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ 8 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΓΛΙΑ..ΚΙ ΟΜΩΣ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙ ΠΟΣΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ..ΞΕΡΟΥΝ
ΦΙΛΙΑ!
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 12:51:00 μ.μ. Anonymous Ανώνυμος said:
Λυπάμαι αν έχεις χάσει έναν τόσο αγαπημένο άνθρωπο, και χαίρομαι που η μέρα σου είναι γεμάτη και που δεν είσαι άνεργη.

Καλημέρα
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 1:13:00 μ.μ. Blogger nakupenda said:
Γιατι μας μελαγχολησες τωρα; Ειναι και δυσκολη περιοδος! Φθινοπωρο, ρομαντικο, ησυχο, μοναχικο... Γιατι;
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 2:38:00 μ.μ. Blogger Αλεξία Ηλιάδου (synas) said:
Είναι καλό να μιλάμε πότε-πότε με τους νεκρούς μας... Κι ας μας έρχονται δάκρυα στα μάτια... είναι λυτρωτικά...
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 3:49:00 μ.μ. Blogger Σπύρος Σεραφείμ said:
μελαγχόλησες, έρχεται βροχούλα, βρε παιδί μου, αμάν!

να χαίρεσαι που έχεις να θυμάσαι στιγμές...
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007 8:29:00 μ.μ. Blogger mickey said:
Συγκινητικό και ...τρυφερά αληθινό.
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007 1:00:00 π.μ. Blogger Ελπίδα said:
Το ξέρει κορίτσι μου ότι τον αγαπάς! Το ξέρει!
Φιλάκια πολλά και καλό φθινόπωρο!
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007 12:24:00 μ.μ. Blogger Πίκος Απίκος said:
Είμαι σίγουρος από κάπου σε βλέπει και χαίρεται πολύ με τον υπέροχα ενδιαφέροντα άνθρωπο στον οποίο έχεις εξελιχθεί.

Να είσαι καλά και το κεφάλι ψηλά!

Τα ποστ σου είναι πάντα τόσο πηγαία και αληθινά που πάντα με αγγίζουν σε κάποιο επίπεδο να το ξέρεις.

Την καλημέρα μου!
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007 3:38:00 μ.μ. Blogger snikolas said:
Και εγώ μερικές φορές αναρωτιέμαι τι θα έκαναν η τι θα μου έλεγαν οι άνθρωποι που έφυγαν. Πως θα ήμασταν κτλ.
Φρικτό πράγμα ρε γμτ.
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007 7:28:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
Να στε καλά που περνάτε κι αφήνετε ένα σημάδι σας...
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007 7:53:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
mickey καλώς ήρθες!!!
Καιρό είχες να περάσεις από τα μέρη μου! Ελπίζω να είσαι καλά!
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007 7:56:00 μ.μ. Anonymous Ανώνυμος said:
Να είσαι σίγουρη πως είναι κοντά σου...;)

Φιλί*
  At Τετάρτη, Οκτωβρίου 10, 2007 10:36:00 π.μ. Blogger Σπύρος said:
Γλυκές αναμνήσεις και σκέψεις..

ειστε ήδη κοντά σας ενώνουμε πράγματα σκέψεις και συναισθήματα ..
μην στεναχωριέσαι..

Καλημέρα μου!
  At Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2007 2:34:00 π.μ. Blogger drunksoul said:
Νυχτερινές βόλτες με το αυτοκίνητο... Αυτό μου μένει εμένα... Καλή σου μέρα.
  At Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2007 8:50:00 μ.μ. Blogger exilio said:
hug :}
  At Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2007 10:55:00 μ.μ. Blogger patsiouri said:
H ζωή είναι πολύ πολύ μικρή κοριτσάρα...πές του τα γρήγορα...
  At Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2007 2:02:00 μ.μ. Blogger Thomas (Οrionnas) said:
Μου γράφεις Κοζάνη και η τοποθεσία σου είναι Αθήνα. Αν είναι έτσι νομίζω ότι είμαστε πιο κοντοχωριανοί εδώ παρά στη Μακεδονία, ε? Τι λές?
Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου. Τελικά θα μου πεις απο που βγαίνεις?
  At Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2007 2:43:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
θωμά, είμαι γεννημένη και μεγαλωμένη στην Κοζάνη, αλλά τα τελευταία 10 χρόνια ζω στην Αθήνα. Τι εννοείς απο που βγαίνω;
  At Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2007 8:44:00 μ.μ. Blogger par...alogos said:
Είναι από την Κοζάνη, από τον κεντρικό φανό!!! :P
Και επειδή εκτιμούμε την Κοζάνη φεύγουμε από την Πάτρα και πάμε στο Καζανιτκο καρναβάλι που τα σπάει...
  At Σάββατο, Οκτωβρίου 13, 2007 7:03:00 μ.μ. Blogger iLiAs said:
..καλησπέρα..να εχεις ένα υπέροχο σαββατοκύριακο! :)
  At Κυριακή, Οκτωβρίου 14, 2007 8:13:00 μ.μ. Blogger kwstask said:
Καλησπερα και καλα να περνας!Ελα στο amaliasday!Συνεχιζουμε!Υπαρχει νεα αναρτηση απο τον JYNE1ST!EΛΑ!
  At Παρασκευή, Οκτωβρίου 19, 2007 7:51:00 μ.μ. Blogger Αλεξάνδρα said:
"Δυστυχώς, μερικούς ανθρώπους, δεν μπορείς να τους βρεις, όσο κι αν τους θέλεις και τους έχεις ανάγκη. Αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν περάσει από την άλλη πλευρά..."

Ευτυχώς όμως τους έχεις νιώσει, σε έχουν ζεστάνει τα λόγια τους, έχεις την ανάμνηση της αφής...
Θυμάσαι!!!
Κι αφου θυμάσαι, δεν πέθανε, ζει μες την καρδούλα σου...

Καλό σου Σαβατοκύριακο
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 29, 2007 12:56:00 π.μ. Blogger Cinematia said:
Όταν μιλάμε για την "άλλη πλευρά" τότε τα πράγματα γίνονται πιο στενάχωρα και τα μάτια βουρκώνουν.Οι πραγματικοί φίλοι είναι κάτι το μοναδικό, να χαίρεσαι που το έζησες.Μακάρι να ήταν για περισσότερο αλλά τουλάχιστον το έζησες. Κάποιοι άνθρωποι αγνωούν τη φιλία και για μένα είναι μισοί.
Βόλτες με το αμάξι,με βροχή,έκανα και εγώ φέτος με μια φίλη.Μοναδική αίσθηση.Εύχομαι να είσαι καλά και να έχεις το χάρισμα:Να κάνεις τους ξένους, δικούς σου ανθρώπους.Να κάνεις φίλους πολλούς,πάρα πολλούς!


« back home | Δημοσίευση σχολίου