sofi-k

Σήμερα είπαν ότι ίσως να δροσίσει λίγο. Άντε να δούμε. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που ανυπομονώ γι' αυτό! Μάλλον αυτό το καλοκαίρι με κούρασε λιγάκι. Αν και πέρασα καλά, δεν παραπονιέμαι. Γενικά είμαι καλόβολος άνθρωπος και τελικά δεν ξέρω πόσο καλό είναι αυτό ή όχι. Πάντως με βοηθάει να περνάω καλά με μικροπράγματα. Μπορεί να μην πήγα ούτε φέτος σε χλιδάτα ξενοδοχεία, να μην έκανα ούτε φέτος διακοπές σε κάποιο νησί, αλλά δεν παραπονιέμαι. Τουλάχιστον είδα την μισή Πελοπόννησο όπως ήταν πριν καεί. Κάτι δεν είναι κι αυτό;


Και λίγες μέρες μετά, όλα επέστρεψαν στα συνηθισμένα: συζητήσεις για τις εκλογές, αντιπαραθέσεις, καυγάδες στα παράθυρα. Έχω μια απορία: αυτοί οι άνθρωποι νοιάζονται μόνο για μια θέση εξουσίας; Πρέπει να είναι πολύ εθιστική εμπειρία. Δεν εξηγείται αλλιώς η συμπεριφορά τους. Νιώθω τόσο μικρή απέναντι τους. Δεν ξέρω πια με ποιον τρόπο μπορεί να ακουστεί η φωνή μου. Διαδηλώνω, ψηφίζω, φωνάζω. Αλλά ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζει. Είμαι στεναχωρημένη. Την τελευταία εβδομάδα είδα 2 φορές το ίδιο όνειρο: ότι βρισκόμουν στο χωριό Σέτα και έβλεπα τη φωτιά να έρχεται κατα πάνω μου να με κατασπαράξει. Δυστυχώς για πολλούς, αυτό δεν ήταν απλά ένα όνειρο...

Γυρνάω από τη δουλειά κουρασμένη και πεινασμένη και στο τελευταίο φανάρι πριν το σπίτι μου περιμένω περίπου ένα τέταρτο. Ο τροχονόμος διευκόλυνε τη διέλευση γιατί θα περνούσε από την Κηφισίας κάποιος υπουργός. Ίσως κι αυτός να πήγαινε σπίτι του,. Ίσως κι αυτός να ήταν πεινασμένος. (Αν και πολύ αμφιβάλλω για το πόσο πεινασμένοι από πραγματικό φαί είναι όλοι αυτοί...). Αυτός βλέπεις είναι ανώτερος άνθρωπος. Έχει περισσότερη αξία από εμένα και το δικό μου στομάχι. Τσατίζομαι και ο τροχονόμος το καταλαβαίνει. Μου ρίχνει ένα βλέμμα απαξίωσης. Μου κόβεται η όρεξη.
Η Ελλάδα με έχει κουράσει.
Οι άνθρωποι με έχουν κουράσει.
...
Φεύγει και η φίλη μου η Ρένια για την Σύρο. Ναι, πλέον την αισθάνομαι φίλη μου, αφού χαίρομαι με την χαρά της και στεναχωριέμαι με τη θλίψη της. Και θα μου λείψει, ακόμα κι αν τη βλέπω σχεδόν κάθε 2ο σαββατοκύριακο...

Θέλω να δροσίσει, να φύγουν μακριά για λίγο όλες οι σκέψεις που με βαραίνουν. Να κάτσει για τα καλά η στάχτη.
Να με πάρεις αγκαλιά και η ζεστή σοκολάτα που μου υποσχέθηκες να ζεστάνει τα μέσα μου. Να κλείσω τα μάτια και να δω πράσινα όνειρα. Έστω κι αν είναι όνειρα...