Παρασκευή, Οκτωβρίου 13, 2006

Σιγά, να πάρω μια ανάσα...



Where is the moment
When you need it
the most?
You kick up the leaves
and the magic is lost…


Έχεις νιώσει την ανάγκη να σταματήσεις το χρόνο;
Έχεις νιώσει ότι τα γεγονότα τρέχουν πιο γρήγορα από σένα και δεν τα προλαβαίνεις;
Να σταματούσε ο χρόνος…
Να κοιτάξεις τον ουρανό να πάρεις μια ανάσα…

Συμβαίνουν όλα τόσο γρήγορα, δεν προλαβαίνεις να νιώσεις χαρά, νιώθεις λύπη, αγωνία.
Δεν προλαβαίνεις να χαμογελάσεις, κατσουφιάζεις…

Άραγε οι παλιότεροι να ήταν τόσο κυκλοθυμικοί;
Ή η ζωή μας έχει πια τόσο τρελούς ρυθμούς που οδηγούν εκεί;

Ουφ…
Νιώθεις ώρες ώρες σαν ένα αργό, βαρύ μπλουζ;
 
posted by cindaki at 9:27 μ.μ., |

29 Comments:

« back home | Δημοσίευση σχολίου
  At Παρασκευή, Οκτωβρίου 13, 2006 10:07:00 μ.μ. Blogger Unknown said:
Πολύ μου άρεσε το βαρύ μπλουζ
πολύ ωραίος χαρακτηρισμός !

Μπορείς να πατήσεις φρένο
να σταματήσεις τον χρόνο
η να οδηγάς στα όρια για να μην
σε ξεπεράσει
βέβαια αυτό δεν είναι τόσο απλό
χρειάζεται εξάσκηση
στον προσομειοτή, όπως κάνουν
οι πιλότοι της Φόρμουλα 1

καλό βράδυ
  At Σάββατο, Οκτωβρίου 14, 2006 2:07:00 μ.μ. Blogger Alexandra said:
ναι...

κάποιες φορές όταν θέλω κάτι πολύ, αισθάνομαι ότι είμαι εγκλωβισμένη σε ένα παγωμένο χρονικό πεδίο...

και άλλες, όταν όλα είναι όμορφα, αισθάνομαι ότι ο χρόνος γλιστάει, τον χάνω...

καλημέρα
  At Σάββατο, Οκτωβρίου 14, 2006 3:47:00 μ.μ. Blogger Unknown said:
Όταν θέλεις κάτι πολύ
μπορείς να σταματήσεις τον χρόνο !

καλό απόγευμα
  At Σάββατο, Οκτωβρίου 14, 2006 4:11:00 μ.μ. Anonymous Ανώνυμος said:
Μπορεί ο χρόνος να μη σταματά,αλλά πάντα μπορείς να επιβραδύνεις εκεί που πρέπει!;)
Φιλιά*
  At Κυριακή, Οκτωβρίου 15, 2006 4:42:00 μ.μ. Blogger ~~kindergarden teacher ~~ said:
δεν μου φτανει μετιποτα ...θαθελα ναχα κιαλλον..και πιο πολυ γιαμενα..
  At Κυριακή, Οκτωβρίου 15, 2006 5:05:00 μ.μ. Blogger Jason said:
Τότε λοιπόν το γυρνάς σε λίγη jazz έτσι για να ηρεμήσεις και να φτιάξεις καλύτερη ατμόσφαιρα...
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006 11:55:00 π.μ. Blogger 3 parties a day said:
Εγώ πάλι έχω το αντίθετο πρόβλημα.Μου φαίνεται πως τα πάντα κυλάνε αργά, όλο και πιο αργά...
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006 2:51:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
alexandra
είδες ρε γαμώτο...

evelina
πίστεψέ με το παλεύω!
Φιλιά!

jason
αυτό που πραγματικά με ηρεμεί είναι η φωνή του Παύλου Παυλίδη.
Δρα στο νευρικό μου σύστημα, ένα απίστευτο πράγμα!

3parties
κοίτα να το εκμεταλλευτείς αυτό!!!
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006 3:21:00 μ.μ. Blogger mamba ...black mamba said:
Ο χρόνος περνάει σαν να λιγοστεύουν κάθε φορά οι μέρες της εβδομάδας κι οι μήνες κι οι εποχές και το σήμερα γίνεται με μια απίστευτη ταχύτητα αύριο,
αφήνοντας μου πάντα την δυσάρεστη εκείνη αίσθηση ότι δεν το έχω πάλι προλάβει ολόκληρο και πρέπει ξανά να αναβάλλω το τώρα για το μετά.
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006 6:03:00 μ.μ. Blogger Attalanti said:
Ωραίο τραγούδι, όμορφες σκέψεις... Σπάνια ο χρόνος είναι με το μέρος μας... και δύσκολα μας ακούει! Μην ανησυχείς, όμως, εσύ διαλέγεις τί κρατάς και τι ξεχνάς, τι απολαμβάνεις και τι αφήνεις να σε περάσει. Έστω και αργά. Καλή εβδομάδα!
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006 6:59:00 μ.μ. Blogger Θ. Βοριάς said:
Καλησπέρα!
  At Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006 11:29:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
mamba σωστή...

attalanti καλωσήρθες!
Στο χέρι μας είναι (σχεδόν!) όλα, αλλά μερικές φορές καλό θα ταν να είχαμε μια μικρή βοήθεια...

vorias καλησπέρα!
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 12:11:00 π.μ. Blogger exilio said:
Πάρε και ένα μπλουζάκι αφού τα λές τόσο ωραία ;)


υ.γ(πάρε και τα lyrics ..αφού είσαι καλό κοριτσάκι...:D)

xxxxxxxxxx
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 2:23:00 π.μ. Blogger γιώργος said:
είδες πόσο σχετικός είναι ο χρόνος,
βάσει της ψυχολογικής κατάστασης που βρισκόμαστε;;;
είναι τόσο σχετικός,
που δεν μπορείς να τον ορίσεις...

καληνύχτα σόφη...
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 11:35:00 π.μ. Blogger Stavros Katsaris said:
Μια φορά και δύο.
Είναι φορές που το ρημάδι το 24ώρο δεν φτάνει.
Και οι ρυθμοί είναι τσάρλεστον.
Αλλά όσο και να γκρινιάζω δεν μπορώ και αλλιώς .... συνήθισα!
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 12:30:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
exilio Thanks κοριτσάκι!!

γιώργος ναι, ευτυχώς ή δυστυχώς...

stavros καλά κάνεις και δεν γκρινιάζεις...
Είναι που είναι δύσκολη η ζωή μας, μη τη δυσκολεύουμε κι άλλο...
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 2:01:00 μ.μ. Blogger Good As You said:
Ναι όντως καμιά φορά τα γεγονότα τρέχουν πιο γρήγορα από μας. Ίσως φταίει το γεγονός πως ζούμε σε μια πόλη όπου οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, τα πάντα τρέχουν. Τρέχουμε, προσπερνάμε γρήγορα ανθρώπους στους δρόμους, τους βλέπουμε που τρέχουν, αγχωνόμαστε και δεν προλαβαίνουμε έτσι ποτέ να τους "κοιτάξουμε".... Σημασία πλέον έχει κατα πόσο μπορεί ο καθενας να επέμβει στη μουσική της ζωής του και να αλλάξει τη μελωδία, το ρυθμό, τις νότες.... Φιλιά....
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 2:23:00 μ.μ. Anonymous Ανώνυμος said:
Το ποστ σου με ενέπνευσε..... Και έχει και ωραίο καιρό έξω....
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 3:04:00 μ.μ. Blogger Clowd said:
Πλάκα μου κάνεις;
Η προσωποποίηση όλων όσων αναφέρεις στο πρόσωπό μου, ειδικά η κυκλοθυμία στο μεγαλείο της!!!

Αφού σε λίγο καιρό ο Μπαμπινιώτης δίπλα στη λέξη κυκλοθυμία θα βάλει την φωτογραφία μου!!!

Καλησπέρα!
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 3:54:00 μ.μ. Blogger Tradescadia said:
Πρώτη φορά σε αυτή τη γειτονιά και δε λέω να ξεκολλήσω! Θα ξανάρθω σίγουρα!
  At Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006 6:39:00 μ.μ. Blogger par...alogos said:
Εχει πλάκα που όταν είσαι μικρός ο χρόνος περνά βασανιστικά αργά,
ενώ όσο μεγαλώνεις τόσο αρχίζει να τρέχει πιο γρήγορα.
Αυτό είναι σχετικότητα!
  At Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006 12:44:00 π.μ. Blogger cindaki said:
good as you,μου θυμίζεις όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα, που υποσχέθηκα στον εαυτό μου, ότι κι αν γίνει, να μην παρασυρθώ από τους τρελούς ρυθμούς. Ευτυχώς, το τήρησα σε πολύ μεγάλο βαθμό!
  At Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006 12:47:00 π.μ. Blogger cindaki said:
bluebloy πόσο πολύ χαίρομαι όμως, δε φαντάζεσαι!

clowd καλησπέρα.Μμμμ, δεν έχω λόγους να μην σε πιστεύω! :οΡ

tradescadia καλωσήρθες στη γειτονιά μου! Χαίρομαι που τα λέμε!

dimitris ναι, πλάκα έχει...τελικά.
  At Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006 2:41:00 π.μ. Blogger xenia said:
Πολύ ωραίο το post σου sofi-k! Και ο χαρακτηρισμός σου "βαρύ μπλουζ" επίσης πολύ μου άρεσε. Αν και, να σου πώ την αλήθεια, "σιγά, να πάρω μια ανάσα" με τους τρελούς ρυθμούς και "τα γεγονότα που τρέχουν γρηγορότερα από σένα" πιο πολύ "τρελό rock 'n' roll" μου θυμίζουν παρά "βαρύ μπλουζ"... Το βαρύ μπλουζ, νομίζω θα είναι η κατάληξη... Ξέρεις, εκεί κάπου στο τέλος της διαδρομής, στο δρόμο τον μονόδρομο που δεν θα έχει επιστροφή!!! Ω θεε μου! Τί αισιοδοξία είν' αυτή! Καλά πάμε!

Φιλάκια,
Ξ.
  At Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006 12:57:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
@xenia
Ναι, αυτό εννούσα με το βαρύ μπλουζ, το τέλος, που νιώθεις βαρύς και θες απεγνωσμένα μια ανάσα!

Καλημέρα!
  At Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006 10:52:00 μ.μ. Blogger nahames nakanamoko said:
Γεια χαρά
όμορφο αυτός ο Οκτώβρης μ εχει τσακίσει, το σταμάτημα του χρόνου κατά βούληση είναι η απραγματοποίητη ευχή μου
  At Πέμπτη, Οκτωβρίου 19, 2006 12:06:00 π.μ. Blogger maika said:
Πόσο δίκιο έχεις!!

Βιαζόμαστε πιά τόσο πολύ που αντί για καλημέρα το πρωί θα πρέπει νομίζω να λέμε.. καλή χρονιά!!
  At Πέμπτη, Οκτωβρίου 19, 2006 3:00:00 π.μ. Blogger Ελπίδα said:
Όλα κορίτσι μου αυτά τα έχω νιώσει, όπως όλοι μας νομίζω. "Η ζωή περνάει και χάνεται κι η στιγμή ποτέ δεν πιάνεται..."
Σου εύχομαι να ζεις συνέχεια χαρούμενες στιγμές, ώστε να τις προλαβαίνεις στην διάρκεια! Η μία χαρά να συναντά την άλλη κι έτσι θα τις ζεις πιο πολύ!
Φιλιά πολλά!
  At Πέμπτη, Οκτωβρίου 19, 2006 12:32:00 μ.μ. Blogger weirdo said:
Οι ρυθμοί φταίνε σε μεγάλο βαθμό, ναι.. Εναλλαγές, αργοπορία, κυκλοθυμία.. Όλα.. Και μάλλον μέσα από όλη αυτή την αναμπουμπούλα είναι που αξίζει να κρατιόμαστε από στιγμές, όμορφες στιγμές για να παίρνουμε ανάσες..:)
Καλημέρα:)


« back home | Δημοσίευση σχολίου