Έβρεχε συνέχεια.
Τα μάτια βαριά από την κούραση αλλά η ψυχή ακόμα άντεχε.
Στεκόταν εκεί μπροστά στο παράθυρο, με την μικρή της
κόρη, που είχε αποκοιμηθεί στην αγκαλιά της.
Περίμενε, γιατί ήξερε πως…
…πάντα μετά τη βροχή έβγαινε το ουράνιο τόξo.
29 Comments:
Επί 20 δευτερόλεπτα έβλεπα τα πράγματα της βιβλιοθήκης μου να πέφτουν κάτω...
ΑΛΛΑ που θα πάει, θα έρθει και το ουράνιο τόξο
*άσχετο αλλά εδώ κάθε μήνα έχουν στανταρ κι ένα σεισμό!!!
Τρέξε στο παράθυρο, κοριτσάκι...
Όμορφη μέρα..:)
Λαμπρή, φωτεινή καλημέρα, κοριτσάκι γλυκό!
Μπόρεσες να το φτάσεις ;
Σαν να απομακρύνεται όσο το πλησιάζεις....
Θαμπώθηκε το ουράνιο τόξο και άργησε να βγει...
καλησπέρα
ατιμη εφηβια.. ερωτευεσαι εντονα, αγαπας εντονα, μισεις εντονα..
lockheart, ακριβώς όπως το είπες, απόλαυση γαλήνης, ξεκούραση ψυχής!
καλή μου weirdo! Τον είδα!
tzonakos, θυμάμαι μια φορά μικρή που έτρεχα προς το ουράνιο τόξο και όλο έφευγε! Κοίτα να δεις, το είχα ξεχάσει...
σπύρος, κι εγώ!
paranoia, ναι, ευτυχώς...
fani, θα ξανα βγει ο ήλιος καλή μου, κουράγιο! Ζήσε την εφηβεία σου όσο πιο έντονα μπορείς, δε θα υπάρξει δεύτερη!
:Ρ
Πολλά φιλιά!
mou tin dinei to ouranio tokso
kathe fora ksepetagontai manitaria kai den vriskw to spiti mou
duskoloi kairoi gia stroumfakia
respect!!!
κάθε φορά που βλέπεις ουράνιο τόξο,να κάνεις ευχές γιατί ανοίγουν οι ουρανοί.
Ποτέ δε βγαίνει όποτε το θες !
I'm back...!
Για λιγο μαλλον πάλι...but I'm back!
yoooo bro!!!!!! :)
σε λιωνει λιγο λιγο...