Παρασκευή, Μαΐου 25, 2007

Δάκρυα λύπης, δάκρυα χαράς

Πλησίασε το ποτήρι με το ζεστό καφέ στα χείλη της.

Περίεργη που είναι η ζωή, σκέφτηκε…
Πόσο γρήγορα γίνονται όλα. Πόσο εύκολα μπορεί να επηρεάζεσαι από τη χαρά ή τη λύπη του άλλου.

Δάκρυα λύπης, για έναν άνθρωπο που έφυγε…
Δάκρυα συμπόνιας, για έναν συνάνθρωπο που υποφέρει…
Γέλιο μετά δακρύων, από έναν άνθρωπο που ξέρει να σε κάνει να γελάς!
Σκέφτεσαι αυτόν που αγαπάς και ένα δάκρυ κυλάει, έτσι χωρίς λόγο…
Ένας φίλος σου λέει πως είναι περήφανος για σένα και δακρύζεις.
Μία άγνωστη γράφει ιστορίες που σε αγγίζουν. Και δακρύζεις…

Κι ένας
άγγελος, μόλις έγινε πατέρας!
Και δακρύζεις από χαρά!




Ωραία είναι η ζωή τελικά, σκέφτηκε…
Με τις χαρές και τις λύπες της!...


Αφιερωμένο στον Άγγελο Σπύρου!
 
posted by cindaki at 4:51 μ.μ., |

21 Comments:

« back home | Δημοσίευση σχολίου
  At Παρασκευή, Μαΐου 25, 2007 6:47:00 μ.μ. Blogger nyctolouloudo said:
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
  At Παρασκευή, Μαΐου 25, 2007 6:53:00 μ.μ. Blogger nyctolouloudo said:
αυτή είναι η ζωή..
με χαρές και λύπες.
ούτε δίκαιη ούτε άδικη!
  At Παρασκευή, Μαΐου 25, 2007 7:51:00 μ.μ. Blogger Attalanti said:
Να του ζήσει το μικρό αγγελουδάκι!

Κι εγώ, θα προσπαθήσω να σου φτιάξω παραμύθια να ξεχνιόμαστε. Να είναι χάδια που θα σε γεμίζουν χαμόγελα ζεστασιάς και σε καμιά περίπτωση λύπη. Θα προσπαθήσω. Έχεις το λόγο μου.
  At Παρασκευή, Μαΐου 25, 2007 10:27:00 μ.μ. Blogger Tradescadia said:
Πανέμορφο...Με συγκίνησες. Με όλα!
  At Σάββατο, Μαΐου 26, 2007 3:25:00 π.μ. Blogger par...alogos said:
Δυστυχώς ρε παιδιά, ο συνάνθρωπος μας που υπέφερε, η Αμαλίτσα, μας άφησε για πάντα χθες.
Πολλές φορές η ζωή είναι άδικη με κάποιους...
  At Σάββατο, Μαΐου 26, 2007 6:11:00 π.μ. Blogger Aphrodite said:
Πήγα κι εγώ να του ευχηθώ... με την πίκρα της Αμαλίας στο στόμα...

εύχομαι να πεθαίνουν μόνο από γηρατειά οι άνθρωποι γαμωτο, και ν'ακούμε συνέχεια για καινούρια μωρουλίνια τριγύρω μας...

Αι στο καλό, life isn't fair... Αχ Αμαλία νά'σαι καλά εκεί που είσαι!
  At Σάββατο, Μαΐου 26, 2007 1:55:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
Δεν έχω λόγια...
Μόλις τώρα έμαθα για την Αμαλία...
  At Σάββατο, Μαΐου 26, 2007 2:04:00 μ.μ. Blogger Σπύρος Σεραφείμ said:
μέσα στη ζωή είναι όλα. και οι χαρές και οι λύπες και ο θάνατος...
Αυτό είναι ζωή.
  At Σάββατο, Μαΐου 26, 2007 6:48:00 μ.μ. Blogger Cinestef said:
Μακάρι να μπορούσα να σου περάσω άλλο ένα τριαντάφυλλο όπως αυτό που έχεις στη φωτό του blog σου.

:)
  At Σάββατο, Μαΐου 26, 2007 11:28:00 μ.μ. Blogger Aggelos Spyrou said:
Τι να λέμε τώρα...

Γράψαμε παρόμοια post.

Δεν είναι τυχαίο.

Όλους τους ανθρώπους τους συγκινούν παρόμοια θέματα.

Κόσμος πάει, κόσμος έρχεται,
κανείς δε σταματά να σε κοιτάξει.

Ίσως ο μόνος που πιάνει και σφίγγει το χέρι σου να είναι το μικρό παιδί σου. Οι άλλοι άνθρωποι έχουν χαθεί...

Κόσμος πάει, κόσμος έρχεται...

Μιλείστε. Ίσως έτσι, να αλλάξουμε κάτι προς το καλύτερο.

Καλό ταξίδι. Σε όσους γεννιούνται, σε όσους φεύγουν...
  At Κυριακή, Μαΐου 27, 2007 2:27:00 π.μ. Blogger Aphrodite said:
@sofi-k,

got your message, αλλά κακή στιγμή... σχεδόν όλη μέρα! Οπότε... tomorrow!

(αστέρι μου, ευαίσθητο και γλυκό που είσαι!)

XXXXXXX
  At Κυριακή, Μαΐου 27, 2007 5:33:00 μ.μ. Blogger Αγγελική Στ. said:
Κάποιος έρχεται την ώρα που κάποιος άλλος φεύγει.. ο κύκλος της ζωής... να σου ζήσει άγγελε..
  At Κυριακή, Μαΐου 27, 2007 8:53:00 μ.μ. Blogger fish eye said:
ειδες πως ειναι??
  At Τρίτη, Μαΐου 29, 2007 1:46:00 π.μ. Blogger Ελπίδα said:
Μ' αυτές τις εναλλαγές συνεχίζεται η ζωή σοφάκι μου!
Λύσε μου σε παρακαλώ την απορία γιατί δεν μπορούσα να μπω στα σχόλια των φίλων της Αμαλίας και γιατί δεν με βγάζει το λινγκ μου εκεί τώρα;
Άλλαξε κάτι;
Ενημέρωσέ με μια και εσύ κατέχεις περισσότερα.
Φιλιά πολλά!
  At Τρίτη, Μαΐου 29, 2007 2:05:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
ελπίδα μου, από ότι είδα, μάλλον έχει κλείσει το μπλογκ των φίλων της Αμαλίας. Δε ξέρω τι έγινε, δεν πρόλαβα να μάθω...
  At Τρίτη, Μαΐου 29, 2007 4:15:00 μ.μ. Blogger AVRA said:
ηταν πολυ τρυφερη η σκεψη σου και ακομη περισσοτερο η χειρονομια σου....

δυστυχως η εναλλαγη της ευτυχιας με την θλιψη ειναι αναποφευκτη...
  At Τρίτη, Μαΐου 29, 2007 4:40:00 μ.μ. Blogger leila said:
μακάρι να είχαμε πάντα νέα ευχάριστα απο τους συνανθρώπους μας.. και τι πιο ευχάριστο απο τη γέννηση ενός μικρού αγγέλου..
ομως στη διάρκεια της ζωής μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την απώλεια συνανθρώπων, που πολλές φορές είναι άδικη.. πολύ άδικη..
  At Τρίτη, Μαΐου 29, 2007 10:09:00 μ.μ. Blogger Paranoia said:
όλα γυρίζουν
γύρω μας, πλάι μας

η λύπη και η χαρά μοιρασμένες στη μπλογκόσφαιρα, απ' όλους μας για όλους μας

φιλιά
  At Τρίτη, Μαΐου 29, 2007 11:22:00 μ.μ. Blogger maika said:
μια πικρή,μια γλυκειά!!
έτσι είναι η ζωή!! τι να κάνουμε?
δύναμη να έχουμε για να αντέχουμε και να μην ξεχνάμε επίσης και να χαιρόμαστε... Να ζήσει και το μωράκι!!
φιλιά
  At Τρίτη, Μαΐου 29, 2007 11:33:00 μ.μ. Blogger cindaki said:
maika, είπες την καλύτερη κουβέντα: να μην ξεχνάμε να χαιρόμαστε! Πολλά φιλιά!
  At Τετάρτη, Μαΐου 30, 2007 2:10:00 π.μ. Blogger Sigmataf said:
Επιτέλους 1 όμορφο ελπιδοφόρο ποστ.
Άντε γιατί πολύ μαυρίλα έπεσε.


« back home | Δημοσίευση σχολίου