Παρασκευή, Απριλίου 13, 2007
Πέρασε ένας χρόνος...
Να σου πω την αλήθεια, ούτε που το κατάλαβα! Ωραία ήταν όμως!
Γνώρισα κόσμο αξιόλογο, παρόλο που ήμουν πολύ επιφυλακτική αρχικά.
Και τώρα, έχεις γίνει συνήθεια! Ξυπνάω το πρωί και μαζί με το καφεδάκι μου, κάνω μια βόλτα να πω τις καλημέρες μου σε φίλους μπλόγκερς... Είσαι φίλος μου πια. Σε σένα λέω τις σκέψεις, τις ανασφάλειες μου, γράφω τις ιστορίες μου...
Τώρα πια έχω και adsl! Βέβαια, η τεχνολογία με ανακάλυψε!
Πάμε για άλλον ένα;;;
Οι ψυχές και οι αγάπες
Τίποτα στο κόσμο δεν τον νοιάζει
παρά μόνο το μυαλό του ανοικτό να μένει
μέσα στην αδράνεια τρομάζει
ξαναβλέπει στη φορμόλη την ψυχή σβησμένη
κόβει το κορμί του και το θάβει
σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί
Στους δεκάξι παγωμένους εφιάλτες
κάτι απρόσωπα λαμπάκια της νυκτός δανείζει
σ' άνυδρους ανέραστους αντάρτες
στοιχειωμένος σε μια εθνική οδό που πήζει
βρίσκει την αχτίδα π' απομένει
και μαζί της τη φυγή θα μοιραστεί
Οι ψυχές και οι αγάπες
σιαμαίες αυταπάτες
όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα
σαν φωτάκια μες τη νύκτα
βρίσκουν σώματα παρθένα
στη συνήθεια πουλημένα
με φιλιά τα εξαγνίζουν
τους χαρίζονται
Τούτος ο αρχέγονος ρυθμός των Αφρικάνων
κάτι από μπάλο Συριανό θυμίζει
ανθρωποθυσία στους θεούς των ηφαιστείων
σαν αναπαραγωγής βωμό γυαλίζει
κράτησε αγάπη μου για λίγο την πνοή σου
κλείσε όλη τούτη τη στιγμή σ' ένα φιλί
Κοίταξε τριγύρω τα Μετέωρα πως πέφτουν
μπάλες από χιόνι μείνε ζωντανή ακόμη
κρίνε με σαν άνθρωπο που ψάχνει την ψυχή του
κι άμα τον γουστάρεις θα σου πω συγνώμη
είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο
κι έχω ανάγκη να με βλέπεις να 'μαι σαν μωρό παιδί
Αχ μωράκι σαστισμένο
μέσα στο μυαλό σου ξένο
τι να πρωτοτραγουδήσεις
και ποια πόρτα να κτυπήσεις
να σου πω για να σε πείσουν
στα μετάξια να σε ντύσουν
να φανούν λευκά δοντάκια
μες το γέλιο σου
Χίλιες και μια νύχτες ανοιχτά της οικουμένης
αλυσοδεμένος πολικός αστέρας
άφηνα τους άλλους να μιλούν για μένα
και φοβόμουν μη με δει το φως της μέρας
τα χαμένα χρόνια θα τα πάρω πίσω
φτάνει που και που να λες ακόμα σ' αγαπώ
Κόκκινος ορίζοντας τα χρόνια π' απομένουν
κάνε το σινιάλο να σε βρει ψυχή μου
πρόσωπα λιμάνια κράτησε τα "φεύγουν"
πάρε με αγκαλιά και κράτα με μαζί σου
βιντεοταινίες η ζωή που είδα
του άστεγου του νου μου η πατρίδα είσαι εσύ
Αχ αγάπη μου αγάπη
διαμαντάκι μες στη στάχτη
και νησάκι που 'χει φάρο
ένα μεθυσμένο γλάρο
γύρω σου που φτερουγίζει
τ' όνομά σου συλλαβίζει
σημαδεύει τη ματιά σου και αφήνεται
Γνώρισα κόσμο αξιόλογο, παρόλο που ήμουν πολύ επιφυλακτική αρχικά.
Και τώρα, έχεις γίνει συνήθεια! Ξυπνάω το πρωί και μαζί με το καφεδάκι μου, κάνω μια βόλτα να πω τις καλημέρες μου σε φίλους μπλόγκερς... Είσαι φίλος μου πια. Σε σένα λέω τις σκέψεις, τις ανασφάλειες μου, γράφω τις ιστορίες μου...
Τώρα πια έχω και adsl! Βέβαια, η τεχνολογία με ανακάλυψε!
Πάμε για άλλον ένα;;;
Οι ψυχές και οι αγάπες
Τίποτα στο κόσμο δεν τον νοιάζει
παρά μόνο το μυαλό του ανοικτό να μένει
μέσα στην αδράνεια τρομάζει
ξαναβλέπει στη φορμόλη την ψυχή σβησμένη
κόβει το κορμί του και το θάβει
σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί
Στους δεκάξι παγωμένους εφιάλτες
κάτι απρόσωπα λαμπάκια της νυκτός δανείζει
σ' άνυδρους ανέραστους αντάρτες
στοιχειωμένος σε μια εθνική οδό που πήζει
βρίσκει την αχτίδα π' απομένει
και μαζί της τη φυγή θα μοιραστεί
Οι ψυχές και οι αγάπες
σιαμαίες αυταπάτες
όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα
σαν φωτάκια μες τη νύκτα
βρίσκουν σώματα παρθένα
στη συνήθεια πουλημένα
με φιλιά τα εξαγνίζουν
τους χαρίζονται
Τούτος ο αρχέγονος ρυθμός των Αφρικάνων
κάτι από μπάλο Συριανό θυμίζει
ανθρωποθυσία στους θεούς των ηφαιστείων
σαν αναπαραγωγής βωμό γυαλίζει
κράτησε αγάπη μου για λίγο την πνοή σου
κλείσε όλη τούτη τη στιγμή σ' ένα φιλί
Κοίταξε τριγύρω τα Μετέωρα πως πέφτουν
μπάλες από χιόνι μείνε ζωντανή ακόμη
κρίνε με σαν άνθρωπο που ψάχνει την ψυχή του
κι άμα τον γουστάρεις θα σου πω συγνώμη
είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο
κι έχω ανάγκη να με βλέπεις να 'μαι σαν μωρό παιδί
Αχ μωράκι σαστισμένο
μέσα στο μυαλό σου ξένο
τι να πρωτοτραγουδήσεις
και ποια πόρτα να κτυπήσεις
να σου πω για να σε πείσουν
στα μετάξια να σε ντύσουν
να φανούν λευκά δοντάκια
μες το γέλιο σου
Χίλιες και μια νύχτες ανοιχτά της οικουμένης
αλυσοδεμένος πολικός αστέρας
άφηνα τους άλλους να μιλούν για μένα
και φοβόμουν μη με δει το φως της μέρας
τα χαμένα χρόνια θα τα πάρω πίσω
φτάνει που και που να λες ακόμα σ' αγαπώ
Κόκκινος ορίζοντας τα χρόνια π' απομένουν
κάνε το σινιάλο να σε βρει ψυχή μου
πρόσωπα λιμάνια κράτησε τα "φεύγουν"
πάρε με αγκαλιά και κράτα με μαζί σου
βιντεοταινίες η ζωή που είδα
του άστεγου του νου μου η πατρίδα είσαι εσύ
Αχ αγάπη μου αγάπη
διαμαντάκι μες στη στάχτη
και νησάκι που 'χει φάρο
ένα μεθυσμένο γλάρο
γύρω σου που φτερουγίζει
τ' όνομά σου συλλαβίζει
σημαδεύει τη ματιά σου και αφήνεται
posted by cindaki at 11:28 π.μ., | 
24 Comments:
Να είσαι πάντα καλά Σοφάκι!!
Καλή συνέχεια στο μαγικό ταξίδι στην blogoσφαιρα!!!! :)
Καλή συνέχεια στο μαγικό ταξίδι στην blogoσφαιρα!!!! :)
Καλή συνέχεια Sofi-k! Με δημιουργικότητα και γεμάτα ποστ!
Χρόνια Πολλά!
και να προσέχεις, εδώ.
και να προσέχεις, εδώ.
Καλή συνέχεια!! :-) Να τα κάνεις πολλά πολλά τα χρόνια σου και εμείς να διαβάζουμε τα ωραία ποστ σου!
χρόνια πολλά,
καλή συνέχεια και απλά προχώρα, μην κοιτάς τα άσχημα...
σε φιλώ!
καλή συνέχεια και απλά προχώρα, μην κοιτάς τα άσχημα...
σε φιλώ!
Χαίρομαι που σας γνώρισα όλους, άλλους από κοντά, άλλους από λίγο πιο μακριά!
Είσαστε το πιο όμορφο διάλειμμα!
Είσαστε το πιο όμορφο διάλειμμα!
καλη συνεχεια..με ακομη περισσοτερο κεφι και διαθεση..
Τι να πω; Να τα εκατοστήσεις;;;
Σοφούλα, ευχομαι το blog σου να ζήσει όχι χρόνια πολλά αλλά όσα χρόνια σου προσφέρει χαρά και ευχαρίστηση.
Και όσο γίνεται αυτό να χαιρόμαστε και εμείς μαζί σου τις σκέψεις και τις ιστορίες σου.
Δεν ξέρω. Πάντα αυτό εύχομαι σε μπλογκογενέθλια. Νομίζω ότι είναι πιο ταιριαστή ευχή για ενα μέσο που είναι πιο πολύ ταξίδι παρά κατάσταση.
ΧΧ
Και όσο γίνεται αυτό να χαιρόμαστε και εμείς μαζί σου τις σκέψεις και τις ιστορίες σου.
Δεν ξέρω. Πάντα αυτό εύχομαι σε μπλογκογενέθλια. Νομίζω ότι είναι πιο ταιριαστή ευχή για ενα μέσο που είναι πιο πολύ ταξίδι παρά κατάσταση.
ΧΧ
Χρόνια πολλά και από μένα και από τον Tux!!!
Καφεδάκι λοιπόν το μπλογκ σου· αχνίζει και μοσχομυρίζει ο τόπος. Μμμμ... πάμε γι' άλλον έναν χρόνο...
Να τα εκατοστήσει το blogaki σου κουκλίτσα! Και τώρα με την adsl, ποιος σε πιάνει!! ;)
Να χαίρεσαι τους φίλους σου και το μπλογκ σου...
να γίνουν πολλά και όλο και πιο όμορφα!
Σας ευχαριστώ!
..χρονια πολά κιαπο μενα σοφακι ..κολλησαμε εδω ..μετην καλη εννοια !!
,,,
,,,
Δεν είναι παράξενα; Δε φαίνεται πολύ κοντά το πέρσυ;
Χρόνια πολλά, καλή μου! Ό,τι, μα ό,τι καλύτερο!
Χρόνια πολλά, καλή μου! Ό,τι, μα ό,τι καλύτερο!
Χρόνια Πολλά, σοφάκι μου! Να τα εκατοστήσεις! Μόνο ένα μήνα με περνάς; Σε νόμιζα για πιο παλιά! Τώρα που έχεις ADSL ποιος σε πιάνει! Χαίρομαι!
Πολλά φιλάκια!
Ωραίο το τραγούδι!
Πολλά φιλάκια!
Ωραίο το τραγούδι!
Όχι, δεν ήμουν πολύ παλιά ελπίδα μου! Δε θυμάσαι που ερχόμουν και σου έλεγα τα μυστικά μου?!!!
ελπιζω να συνεχισεις να γραφεις τοσο ομορφα post και να μας τα χαριζεις ετσι απλοχερα!
να ζήσεις μπλογκάκι
και χρόνια πολλά
πιο μεγάλο να γίνεις
με βυσσινί μαλλιά...
τουρτίτσα δεν έχει??
και χρόνια πολλά
πιο μεγάλο να γίνεις
με βυσσινί μαλλιά...
τουρτίτσα δεν έχει??
Να σου πω maika, ούτε που είχα σκεφτεί για τούρτα, αλλά για σένα κάτι θα κάνω!!!
Ευχομαι να συνεχίσεις να μπλογκάρεις όσο σου κάνει κέφι και στο τέλος η αθροιση να δείξει ότι δεν πέρασε μόνο ένας χρόνος ή 2 ή 3 αλλά χρόνια πολλά! :-)
Κeep blogging!!!!