sofi-k

Πλησίασε το ποτήρι με το ζεστό καφέ στα χείλη της.

Περίεργη που είναι η ζωή, σκέφτηκε…
Πόσο γρήγορα γίνονται όλα. Πόσο εύκολα μπορεί να επηρεάζεσαι από τη χαρά ή τη λύπη του άλλου.

Δάκρυα λύπης, για έναν άνθρωπο που έφυγε…
Δάκρυα συμπόνιας, για έναν συνάνθρωπο που υποφέρει…
Γέλιο μετά δακρύων, από έναν άνθρωπο που ξέρει να σε κάνει να γελάς!
Σκέφτεσαι αυτόν που αγαπάς και ένα δάκρυ κυλάει, έτσι χωρίς λόγο…
Ένας φίλος σου λέει πως είναι περήφανος για σένα και δακρύζεις.
Μία άγνωστη γράφει ιστορίες που σε αγγίζουν. Και δακρύζεις…

Κι ένας
άγγελος, μόλις έγινε πατέρας!
Και δακρύζεις από χαρά!




Ωραία είναι η ζωή τελικά, σκέφτηκε…
Με τις χαρές και τις λύπες της!...


Αφιερωμένο στον Άγγελο Σπύρου!

Ελπίζω να ξεκουράζεστε, να απολαμβάνετε ένα καφεδάκι, μια ζεστή σοκολάτα και να χαλαρώνετε!!!!

Κι εγώ το ίδιο κάνω, ακούγοντας...

...κι ελπίζοντας να ξαναβγεί ο ήλιος σύντομα!!!

Καλό απόγευμα!!!!

Κοίτα να δεις: εμένα καλοκαίρι δώσε μου και τη ψυχή μου πάρε!

Αντέχω, πως το λένε! Πιστεύω πως σε έναν μεγάλο καύσωνα, θα επιβιώσουμε οι κατσαρίδες κι εγώ!!! Αλήθεια! Δύσκολα χαλάει η διάθεση μου όταν έξω έχει ήλιο. Όχι ότι δεν με πιάνουν τα κυκλοθυμικά μου, μη ξεχνιόμαστε... Αλλά είναι ωραία το καλοκαίρι! Μεγάλη η μέρα, αργεί να νυχτώσει, δε θες να μπεις στο σπίτι...

Και όπως καταλαβαίνεις, με τέτοια ζέστη είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθώ και να γράψω... Στεναχωριέμαι λίγο. Λίγο όμως!

Προχτές είδα το Jesus Christ Superstar.
Καταπληκτικές ερμηνείες!!!
Ίσως από τις ωραιότερες παραστάσεις που έχω δει! Οι χορευτές αρκετά καλοί, αλλά ειδικά οι πρωταγωνιστές (Ιούδας, Χριστός, Μαγδαληνή, Καϊάφας, Πιλάτος) έδωσαν ρέστα! Φυσικά, έξω από το θέατρο ήταν μαζεμένοι όλοι όσοι ήταν αντίθετοι με την παράσταση, με μαύρες σημαίες και μοίραζαν φυλλάδια. Μεταξύ άλλων, διάβασα και ένα καλό! Ότι λόγω του ότι μπήκαν αφίσες στους δρόμους της Αθήνας της (σατανικής εννοείται) παράστασης, αυξήθηκαν τα τροχαία ατυχήματα!!! Ακόμα γελάω!... Ο καθένας με τις πεποιθήσεις του...

Επίσης, είδα έναν καταπληκτικό μονόλογο της Άννας Βαγενά, υποδυόμενη την Αγγέλα Παπάζογλου, την Σμυρνιά! Επίσης καταπληκτική! Η γυναίκα πλάνταξε στο κλάμα! Και φυσικά μας παρέσυρε όλους...

Πολύ έκατσα. Πάω για καφεδάκι!!!

Η synas και η mad2luv με προσκάλεσαν στη γνωστή πια συνέντευξη. Και απαντάω λοιπόν:

Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Μια αγκαλιά, παρέα με φίλους…

Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Το φως του ήλιου! Αφήνω επίτηδες τα πατζούρια ανοιχτά!

Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Χτες το βράδυ!

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
κυκλοθυμία…

Το βασικό ελάττωμά σας;
Η καχυποψία

Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σ’ αυτά που είχαν καλές προθέσεις.

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Με τον Γκούφυ

Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Οι γιατροί χωρίς σύνορα. Και ο McGuiver!!!

Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Η Θεσσαλονίκη!

Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Pressfield

Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
Το χιούμορ. Α! και το να μην κοιτάει αριστερά και δεξιά όταν συνοδεύει κάποια κοπέλα

... και σε μια γυναίκα;
Τη γρήγορη αντίληψη. Και το χιούμορ.

Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
O Mozart μ’ αρέσει αρκετά

Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
Δεν.
(Δεν τραγουδάω στο μπάνιο εννοώ και όχι δεν κάνω μπάνιο!)

Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Ζοζεφίνα, Πύλες της Φωτιάς

Η ταινία που σας σημάδεψε;
Πολλές! Μπορώ να μιλάω για μέρες για τις αγαπημένες μου ταινίες!

Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Αν και μ’ αρέσει πολύ η ζωγραφική, δεν έχω ξεχωρίσει κάποιον. Μάλλον δεν ασχολήθηκα πολύ…

Το αγαπημένο σας χρώμα;
Το μπλε. Μου θυμίζει Ελλάδα!

Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Το ότι διατήρησα τις φιλίες μου παρόλες τις δυσκολίες!

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Που άργησα να πάρω σοβαρά το θέμα εργασία…

Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ' όλα;
Την αχαριστία.

Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Βόλτα με τον καλύτερο μου φίλο. Αυτόν, που δε χρειάζεται να μιλήσω πολύ για να με καταλάβει…

Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο θάνατος.

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Όταν ξέρω ότι αλλιώς θα υποστώ γκρίνια και μουρμούρα. Δεν αντέχω τη γκρίνια!

Ποιο είναι το μότο σας;
Τίποτα δεν είναι τυχαίο!

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Δε θέλω να πεθάνω! Αλλάζουμε κουβέντα;Φοβάμαι…

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Μια καλημέρα είναι αυτή, πες τη κι ας πέσει χάμω…

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Άγχος… Άγχος… Άγχος…

Σας εύχομαι να έχετε ένα όμορφο σ/κ!!!

Ξυπνάω το πρωί μια χαρά.
Συνήθως τα πρωινά μου είναι πολύ όμορφα! Έχω πολύ καλή διάθεση, ενέργεια!
Όλα μου φαίνονται φωτεινά, αισιόδοξα!

Και αρκεί κάτι πολύ πολύ μικρό για να πάω από το ένα άκρο στο άλλο… Και ξαφνικά συννεφιάζω. Είναι τόσο έντονο συναίσθημα, που όσο και να προσπαθήσω, δεν μπορώ ούτε να χαμογελάσω! Εκνευρίζομαι. Μια χαρά δεν ήμουν πριν λίγα λεπτά;;;


Και προσπαθώ. Επικεντρώνομαι σε μια συγκεκριμένη σκέψη. Όλα καλά θα πάνε. Και ξέρεις γιατί; Γιατί εγώ θα τα κάνω να πάνε καλά! Και το χαμόγελο αρχίζει να ξαναεμφανίζεται! Και παίρνω δύναμη από αυτές μου τις σκέψεις!


Και μετά, μια μικρή ανοησία, ένα απλό φύσημα κάποιου που παίζει με την συναισθηματική μου κατάσταση και ο ευάλωτος χάρτινος πύργος των συναισθημάτων μου γκρεμίζεται…
…
Κουράστηκα!

Γι’ αυτό και σήμερα, θα ακούσω το



που μου θυμίζει παραλίες, γαλάζια νερά, παιχνίδια στην άμμο, θα κάνω μια παγωμένη φραπεδιά και δε θα σκεφτώ τίποτα!!!

Δευτέρα. Πέρασα από συνέντευξη για μια δουλειά σε ένα γραφείο. Πολύ απλή δουλειά, γραφική ως επί το πλείστον, όλα ωραία και καλά.
Πέμπτη με ειδοποιούν να πάω την επόμενη μέρα να κάτσω ένα 8ωρο να δω τη δουλειά και να με δουν κι αυτοί.
Οκ λέω, τέλος η ανεργία!!!
Παρασκευή. Παρόλο που έχω κοιμηθεί ελάχιστα, ξυπνάω σχετικά άνετα στις 7 το πρωί. Είχα λίγο άγχος, (πότε δεν έχω θα μου πεις και δίκιο θα χεις...) αλλά σε γενικές γραμμές είμαι καλά! Όπως πάντα, πήγα λίγο πιο νωρίς.
Περίμενα περίπου 10 λεπτά όταν είδα την κοπέλα με την οποία είχα μιλήσει στη συνέντευξη. Μου έκανε τρομερή εντύπωση το ντύσιμο της: μίνι φούστα, λίγο πιο κάτω από τον αφαλό και κολλητό μαύρο μπλουζάκι. Λίγο ξινή μου φάνηκε, ούτε καλημέρα δεν είπε! Τι να πεις, ε vany μου; Δε δίνω πολλή σημασία και μπαίνω στο γραφείο. Ένα γραφείο της κακιάς ώρας! Μες στη σκόνη και τη βρωμιά, παντού πεταμένα τριγύρω χαρτιά και φάκελλοι! Βγάζω χαρτομάντηλο, σκουπίζω το γραφείο που πρέπει να κάτσω και τσουπ τσουπ τα πρώτα ζωύφια έκαναν την εμφάνιση τους! Το προσπέρασα. Λέω, αν είναι καλή η δουλειά, αυτό θα το ανεχτώ. Θα καθαρίσω τουλάχιστον το χώρο μου βρε αδερφέ! Μου φέρνει μια στοίβα χαρτιά να αρχίσω να γράφω. Piece of cake! Βουβαμάρα εν τω μεταξύ! Μια ώρα περίπου μετά έρχεται και ο προϊστάμενος. Αυτός την είπε την καλημέρα, παράπονο δεν έχω!!! Το γραφείο του στον ίδιο βρώμικο χώρο με το δικό μου. Εν τω μεταξύ είχε αρχίσει να πιάνεται ο αυχένας απ' το σκύψιμο. Το προσπερνάω κι αυτό! Ας είναι καλή η δουλειά εύχομαι από μέσα μου...
Δεν περνάει πολλή ώρα και έρχεται η ξινή να μου δείξει πως να ψάχνω στο χάρτη διευθύνσεις. Ξέρω, της λέω. Όχι, θα σου δείξω αυτήν.
Και χωρίς πολλά πολλά σκύβει.
Το μάτι του προϊστάμενου γαρίδα! Τα είδε όλα ο άνθρωπος! Υποψιάστηκα πως δε θα ήταν η πρώτη φορά που τα έβλεπε. Χμμμμ... Δεν περνάει πολλή ώρα και έρχεται μία κοπέλα. Με κολάρο στο λαιμό. Εκεί στραβοκατάπια.
Ξανασκύβω στα γραπτά μου όμως, εκεί εγώ!
Σε κάποια φάση το αφεντικό φωνάζει την ξινή και της δίνει 150€, έτσι, για να πάει να πάρει εκείνο το σέξυ φορεματάκι που του έλεγε ότι είδε σε μια βιτρίνα, με την προϋπόθεση πως από Δευτέρα θα το φορούσε! Του τρίφτηκε λίγο, πήρε τα λεφτά και έφυγε!!! Δεν μπορεί λέω, Candid Camera θα είναι! Γυρνάει η ξινή και πάνε οι τρεις τους στην κουζίνα να δουν το φόρεμα. "Κόλαση θα είναι πάνω σου" της λέει! Ξαναψάχνω για κάμερες!
Γυρνάει το αφεντικό και εκείνη τη ώρα έτριβα τον αυχένα που είχε πιαστεί. "Να σου κάνω λίγο μασαζάκι να συνέλθεις κουκλί;" μου λέει! Εννοείται πως πήρα τα πράγματα μου, του είπα ότι ψάχνω για δουλειά και όχι για γκόμενο, πως εγώ δε δουλεύω κάτω από τέτοιες συνθήκες και έφυγα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά είχε ένα ύφος απορρημένου! Μήπως δεν του τα εξήγησα καλά;;;

Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελίδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνή σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.

Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.
Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.
Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;
Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…
Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.
Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.
Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.
Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.
Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;
Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.
Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!
Μπες στο http://www.amnesty.org.gr/ και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!